کتاب مجموعه اشعار ولایی و آئینی صائب تبریزی توسط جواد هاشمی گردآوری و تدوین شده است. اثر پیش رو، اشعار شاعر بزرگ دورۀ بازگشت و سبک هندی را مورد بررسی قرار داده و به کاوش پیرامون مضامین و مفاهیم دینی این اشعار میپردازد. هاشمی در این اثر با نگاهی موضوعی به سراغ اشعار صائب تبریزی رفته و تنها اشعار آیینی وی را گردآوری کرده است. این بدان معناست که این اثر مشخصاً و تماماً به دنبال گردآوری اشعار مربوط به مناجات، توحید، مناقب، معارف، مدایح و مصائب ائمۀ معصومین بوده است.
خدایا! درپذیر این نعرهی مستانهی ما را/ مکن نومید از حُسن قبول، افسانهی ما را
در آن صحرا که چون برگ خزان، انجم فرو ریزد/ به آب روی رحمت، سبز گردان دانهی ما را
زمین مرده احیا کردن، آیین کرم باشد/ چراغان کن به داغ خود، دل دیوانهی ما را
تو کز خون، شیر و نوش از نیش و گل از خار میسازی/ به چشم خلق، شیرین ساز تلخافسانهی ما را
اگر چه بحر رحمت بینیاز است از حباب ما/ به باد آستین مشکن دل پیمانهی ما را
در آن شورش که نُه، کف خاکستری گردد/ ز برق بینیازی حفظ کن کاشانهی ما را
ز بیم گفتوگوی حشر، فارغ دار دل، «صائب»!/ شفاعت میکند عشقش دل دیوانهی ما را