مرد اسکلتی

وسط می دانم ایستاده، خسته و بی حرکت و باد سردی باران پاییزی را از روی سنگ فرش زمین جمع می کند و می آورد و می چپاند زیر پالتوم.

تمام استخوان هایم می لرزد دیگر چیزی جز استخوان هایم باقی نمانده که سرما آن ها را بگزد و یک چشم که بتوانم دنیای اطرافم را ببینم...