در عمق دل دریاییست
حتماً انسان خوبی ها را فقط برای دوستانش نمی خواهد، چون انسان احساسش دریاست و انتهائی ندارد. اگر کودکی را هم بی سرپرست ببیند عمق جانش موج بر می دارد و اگر حتی پرنده ای زخمی شود در دلش غریبی احساس می شود.
اگر کسی حادثه ای ببیند او هم بی خود از خود می گرید و اگر انسانی را اذیت کنند او ناخودآگاه ناله ی اعتراض بر می دارد و اگر شخصی عمری کوتاه بسان شکوفه داشته باشد با یأس می گوید چرا اینقدر زود؟! برای همین است که حرفهایم فقط برای دوستانم نیست، بلکه برای تمامی کسانی است که به دنیای ما پا گذاشته اند و هنوز هم دلهایشان دریاییست....
کنگره :
BP258/ر95ب4 1391