کتاب حاضر شامل دو بخش است: در بخش نخست کلیاتِ نظری تحلیل متن در مطالعات ارتباطی و سینمایی مطرح و در بخش دوم چهار رویکرد روش شناختیِ تحلیل فیلم معرفی و بررسی شده است. در بخش دوم هر یک از چهار روشِ معرفی شده، به صورت مصداقی، در تحلیل یک فیلم مستند، از سینمای ایران، به کار گرفته شده است.
چهار روشِ «تحلیل روایت ساختارگرا»، «تحلیل بلاغی دراماتیسم»، «تحلیل نشانه شناسی» و «تحلیل زیباشناسی کاربردی» فقط روش هایی کیفی برای تحلیل متون فیلمی نیستند، بلکه، به باور نگارنده، در زمره پایه ای ترین، اصیل ترین و کاربردی ترین شیوه های تحلیل متن هستند؛ متأسفانه، برخی از آن ها هنوز هم در مطالعات سینمایی و تحلیل متون رسانه ای کشورِ ما ناشناخته اند و به کار گرفته نمی شوند.
گرچه فیلم های انتخاب شده «من نگه دار جمالی وسترن می سازم»، «این یک درخت است! نیست؟!»، «آخرین روزهای زمستان» و «پیش» ضرورتاً شاخص ترین نمونه های سینمای ایران نیستند، بر اساس ویژگی های ساختاری و درون مایه ای شان، به خوبی می توانند مفاهیم نظری هر یک از روش های تحلیل متنی را عیان سازند...
کنگره :
PN1995/ط2ک2 1396