تعزیه در لغت به مفهوم عزاداری است، اما اصطلاحاً به نوعی از نمایش گفته می شود که با استفاده از حرکت، موسیقی و آواز و صحنه آرایی به نمایش وقایع کربلا و حوادث قبل و بعد از آن می پردازد.

از آنجا که در طول حیات تعزیه، به مضامین و قصصی برخورد می کنیم که با مفهوم عزاداری و ذکر مصیبت اولیای دین فاصله دارد، لذا برخی از ادبا و فضلا عنوان شبیه خوانی را بدان اطلاق نمودند که با مفهوم نمایش و نمایش دادن سنخیت بیشتری دارد.

همچنین برخی از فضلا و علمای مذهبی با توجه به نمایشی بودن تعزیه و صحنه آرایی آن، اصطلاح تعبیه را نیز به کار بردند و به اصطلاح های شبیه و تشبینه افزودند.

صفحات کتاب :

298

کنگره :

‏‫‬‭PIR4212‏‫‬‭/ف2آ5 1395

دیویی :

‏‫‭8‮فا‬2/0512

کتابشناسی ملی :

4314578

شابک :

978-600-03-0581-9

سال نشر :

1395