کتاب داروهای اعصاب و روان و مواد مؤثر بر روان pdf

سید ابوالقاسم مهری نژاد در کتاب داروهای اعصاب و روان و مواد مؤثر بر روان با تخصص روانشناسی که تقریباً سه دهه در زمینه تشخیص و درمان انواع اختلالات روانشناختی واجد تجربه بالینی بیمارستانی و کلینیکی و همچنین تدریس، سعی نموده است به زبان ساده و متناسب با زمینه آموزش روان شناسان اطلاعات دارویی لازم را جمع آوری نماید تا در افزایش مهارت حرفه ای همکاران مفید واقع شود.

در کتاب داروهای اعصاب و روان و مواد مؤثر بر روان درباره داروهای مورد استفاده برای درمان افسردگی، اضطراب و اسکیزوفرنیا به دلیل شایع تر بودن نسبت به سایر اختلالات اطلاعات مفصل تری ارائه شده است.

دانش مربوط به مبانی زیست شیمیایی اختلالات روانی به موازات دانش مربوط به مبانی روانشناختی و غیر زیستی توسعه یافته است این توسعه طی نیمه دوم قرن بیستم و دهه اول قرن بیست و یکم به صورت روز افزونی صورت گرفته است. به ویژه با شروع قرن بیست و یکم دریچه ای بر روی رمزگشایی ژنتیکی انسان باز شده و کوشش برای شناسایی مکانیسم های تغییر دارویی تظاهرات ژن ها برجسته شده است.

مداخلات زیست شیمیایی که عمدتاً دارویی است درباره اختلالات روانشناختی شایع همانند اختلالات اضطرابی، افسردگی، استرس، اختلالات شخصیتی و اختلالات رفتاری کودکان و نوجوانان سهم درمانی چشمگیری ندارد و در بسیاری از موارد این بیماران بدون دارو، به هر کیفیت امکان سازگاری نسبی با دنیای پیرامون کسب می نمایند، اما استفاده از داروها در مورد بیمارانی همانند اسکیزوفرنی، اختلالات دو قطبی، صرع، پارکینسون، آلزایمر، دمانس، مولتیپل اسکلروز ضرورت اجتناب ناپذیر است و سهم اصلی را در درمان و کنترل این بیماران ایفا می نماید. اگر داروهای موجود برای کنترل و درمان این گروه اخیر از بیماری ها ساخته نمی شد مشکلات زیادی برای بیماران و اطرافیان به وجود می آمد.

برخلاف روان پزشکان که ممنوعیتی برای ارائه درمان های غیر دارویی و روانشناختی ها ندارند که آموزش رسمی لازم برای آن ندیده اند، روان شناسان برای تجویز دارو ممنوعیت دارند؛ امّا عدم اطلاع روانشناس از تأثیر انواع داروها و مواد مؤثر بر حالات روانی، توانایی و مهارت او را به عنوان متخصص بهداشت روانی به شدت محدود می نماید.

روانشناس باید از داروهای قابل استفاده و سوء استفاده در انواع اختلالات روانشناختی و حالات عادی و عوارض جانبی آن ها مطلع باشد. این آگاهی حداقل می تواند در مواقعی که بیمار نیاز به دارو دارد او را ارجاع دهد. در مواقعی که بیمار او دارو مصرف می نماید از تشخیص احتمالی روان پزشک یا نورولوژیست معالج بیمار آگاه گردد و عوارض جانبی داروی مورد مصرف بیمار خود را بداند.

در بخشی از کتاب داروهای اعصاب و روان و مواد مؤثر بر روان می خوانیم:

بنزودیازپین ها داروهایی هستند که اثرات متنوعی همانند ضد اضطراب، شل کننده عضلات، ضد تشنج، آرام بخش و خواب آور دارند. داروهایی که دارای چنین اثراتی هستند برای کاهش اضطراب و ترس و ایجاد خواب قبل از جراحی و سایر اعمال پزشکی استفاده می شوند؛ اما به تازگی با مشخص شدن عوارض جانبی بنزودیازپین ها و ساخت SSRI ها و تثبیت کننده های خلق، درمان اختلالات اضطرابی و خواب با داروهای اخیر انجام می شود.