پیر دو ماریوو کتاب اعترافات دروغین، را به صورت نمایشنامه ای در سه پرده به رشته تحریر درآورده است که شاید با خواندش از خود بپرسیم، آیا می توان با دروغ و دستکاری کردن حقیقت ها بر افکار دیگران نفوذ کرد؟
در نمایشنامه اعترافات دروغین، می توان ترکیبی از مکالمات شخصیت های داستان با خودشان و اطرافیان شان را خواند. در اینجا بیان قلب و بیان ذهن را می توان به طور هم زمان احساس کرد. شاید بتوان چهره واقعی شخصیت ها را کشف کرد. اما آن ها به طور هوشمندانه ای پنهان شده اند.
رنگ مایه نوشته های دو ماریوو عشق پاک است. دو ماریوو در نمایشنامه اعترافات دروغین (Les Fausses Confidences) بیش از آنکه به روح و ذهن توجهی کند، قلب و اخلاقیات را در نظر گرفته است. او در نوشته هایش پول را بی اهمیت دانسته و عشق پاک را همیشه بر آن غالب می داند. پایان همه کمدی های ماریوو با ازدواج و یک زندگی شاد خاتمه پیدا می کند.
پیر کارله در شامبلن ماریوو (Pierre Carlet de Chamblain de Marivaux) در چهارم فوریه 1688 در پاریس متولد شد. تحصیلاتش را در رشته حقوق در پاریس آغاز کرد، اما بیشتر در محافل ادبی رفت و آمد می کرد تا مدرسه حقوق. ماریبوو، روزنامه نگار، رمان نویس و نمایش نامه نویس بود. او اقدام به چاپ سه روزنامه کرد. رمان های او شامل اتوبیوگرافی نیز می شدند. در میان نمایش نامه های او «بازی عشق و شانس» که توسط کمدین های ایتالیایی اجرا شد به موفقیتی غیر قابل مقایسه با سایر نمایش نامه های او مثل «شگفتی عشق» و «شاهزاده مبدل» دست یافت. بیشترین نمایش نامه های باقی مانده از او که به زبان های دیگر ترجمه شده اند، شاهکار محسوب می شدند.
ماریبوو از خود سبکی به نام ماریوودژ به جای گذاشت که در آن ترکیبی از مکالمه شخصیت ها با خودشان و دیگران است یا به عبارتی دیگر، خواننده بیان قلب و بیان ذهن را هم زمان می خواند.
سخنی از پیر دو ماریوو:
«اگر بگویند آدم خوبی هستم کمی تملق خواهد بود اما اگر به من بگویند که نوشته هایم باعث تعدیل شرارت ها شده یا فقط چند شرور را اصلاح کرده، مثل این است که مدح مرا بگویند.»
شابک :
978-964-374-469-4
کنگره :
PQ2062 /م3الف6 1391