بهترین شناسنامه و گویاترین سندشناسایی هرکشور، قانون اساسی آن کشور است. قانون اساسی دربردارنده ی آرمان ها، ایده آل ها، اهداف و معیارهای ارزشی حاکم بریک جامعه است.
بعد از پیروزی انقلاب اسلامی ایران و پایان یافتن حاکمیت رژیم پهلوی که در اثر تلاش و مجاهدت ملت مسلمان و غیور ایران به وقوع پیوست و پس از برگزاری همه پرسی تعیین نوع نظام سیاسی کشور در فروردین سال 1358، که همانا نظام جمهوری اسلامی بود؛ به منظور فراهم آمدن زمینه های عملی مناسب جهت تحقق و استقرار نظام جمهوری اسلامی و حاکمیت اسلام در تمام شئون جامعه، قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران به شکلی کاملاً مردمی تدوین گردید و در یک همه پرسی به تأیید ملت شهیدپرور ایران رسید.
قانون اساسی به جهت اهمیت ساختارساز و تعیین کننده ی خود و به سبب انتظام بخشیدن به مناسبات اجتماعی و سیاسی، در سلسله مراتب قواعد حقوقی از جایگاه رفیع و ممتازی برخوردار است.
بنابراین و از آن جا که یکی از ویژگی های جوامع توسعه یافته، قانون مندی و توجه به اجرای قوانین است و لازمه ی اجرای قوانین در هر کشور، آشنایی همه ی افراد جامعه، به خصوص نخبگان و تحصیل کردگان با همه ی قوانین به طور کلی و عام، و قوانین پایه مانند قانون اساسی، به طور خاص می باشد و از آن جا که بررسی و تحلیل اجمالی مباحث و فصول قانون اساسی به عنوان اصلی ترین میثاق ملی جامعه و کشور برای دانشجویان رشته های مختلف امری ضروری است و نیز با توجه به اینکه درس آشنایی با قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران، به عنوان یکی از دروس زیر مجموعه ی درس انقلاب اسلامی و ریشه های آن، قرار گرفته است، ضروری است که کتب، مقالات و منابع متعددی در این زمینه تدوین و تألیف گردیده و در اختیار دانشجویان گرامی و آحاد جامعه قرار گیرد.
کنگره :
KMH2070/م8د4 1392