کتاب اتاقی از آن خود (چاپی و pdf)

کتاب اتاقی از آن خود از مشهورترین کتاب های ویرجینیا وولف است که دارای نثر ادبی خاصی است و علاوه بر اهمیت شیوه ی نگارشی آن، این کتاب ویژگی های نثر مدرنیستی را در مقاله نویسی وارد کرده و سبک جدیدی ایجاد کرده است.

کتاب اتاقی از آن خود (A Room Of One's Own) را سرآغاز یک جریان فکری بسیار انقلابی به نام نقد فمینیستی عنوان می کنند. چارچوب اصلی نقد فمینیستی تا حد زیادی مدیون وولف و اتاقی از آن خود است و از طرف دیگر، با شکل گیری نقد فمینیستی تفکر و استدلال مؤلف نیز در بوته ی نقد قرار می گیرد.

ویرجینیا وولف (Virginia Woolf) در این کتاب، راوی اول شخصی می شود که برای نگارش مقاله اش، به جستجو می پردازد و در این میان واقعیّت هایی را در مورد نویسندگی زنان، موقعیت زنان و وظیفه ی کنونی آنان در راستای اثبات خویشتن و رسیدن به جایگاه اصلی شان، به شیوه ای جذاب و گیرا، آنگونه که حوصله ی خواننده غیرحرفه ای سر نرود، در اختیار مخاطب قرار می دهد و با طنزی دلنشین به نقد جامعه ی مردسالار و همچنین ارائه راهکار می پردازد.

آدلاین ویرجینیا وولف بانوی رمان نویس، مقاله نویس، ناشر، منتقد و فمینیست انگلیسی بود که آثار برجسته ای چون خانم دالووی ۱۹۲۵، به سوی فانوس دریایی ۱۹۲۷ و اتاقی از آن خود 1929 را به رشته تحریر درآورده است.

ویرجینیا وولف نویسنده رمان های تجربی است که سعی در تشریح واقعیت های درونی انسان دارد. نظرات فمینیستی وی که از روح حساس و انتقادی او سرچشمه گرفته، در دهه ششم قرن بیستم تحولی در نظریات جنبش زنان پدیدآورد. وی در نگارش از سبک سیال ذهن بهره گرفته است.

او همچنین به مسئله ی برابری زنان با مردان در ازدواج پرداخته است و در رمان به سوی فانوس دریایی به طرز خلاقانه ای به نابرابری موجود در ازدواج والدین خود اشاره می کند. منتقدان معتقدند شخصیت های این رمان بر اساس والدین خود او ساخته و پرداخته شده اند.

در تمام طول تاریخ بعضی از کتاب ها جهان را تغییر دادند و شیوه نگاه ما به خودمان و دیگران را دگرگون کردند. آن ها به مباحث، اختلافات عقاید، جنگ ها و انقلاب ها الهام بخشیده اند. آن ها زندگی های بسیاری را ساخته اند و یا تباه کرده اند. حالا نشر روزگار نو برای شما کارهای متفکران بزرگ، پیشگامان، اصلاح طلبان و طالع بینان را فراهم آورده است. ایده هایی که مدنیت را تکان داد و به ما کمک کرد تا آن چه که اکنون هستیم باشیم.

در بخشی از کتاب اتاقی از آن خود می خوانید:
داستان باید به حقایق نزدیک باشد و هرچه واقعیت ها حقیقی تر باشند داستان های بهتری از آب در می آید، این چیزی بود که به ما گفته اند. خب، پاییز بود و برگ ها هنوز زرد بودند و از درختان به زمین می ریختند، فقط کمی تندتر از گذشته، چرا که اکنون شب شده بود (درست ساعت هفت و بیست و سه دقیقه) و باد ملایمی (دقیقا از سمت جنوب غربی) می وزید. ولی، گذشته از همه ی این ها، چیز عجیبی در کار بود .