کودکان از تولد تا بلوغ دچار تغییرات فیزیولوژیک قابل توجهی می گردند. اگرچه بسیاری از تغییرات مانند توانایی در راه رفتن یا صحبت کردن به سادگی قابل مشاهده هستند، اما برخی دیگر کمتر مشهودند و در ایجاد تفاوت های درمانی میان کودکان و بالغین دخیل هستند.
از جمله این تغییرات بلوغ اندام های حیاتی مانند کلیه و کبد را می توان نام برد که در تعیین پارامترهای فارماکوکینتیکی مانند فراهمی زیستی، کلیرانس، متابولیسم، نیمه عمر، حجم توزیع و اثر عبور اوّل داروها نقش بسزایی دارند.
به عنوان مثال در نوزادان نارس، به خصوص آن هایی که نزدیک به مرز زنده ماندن هستند، سرعت فیلتراسیون گلومرولی کلیه حدود یک دهم میزان آن در نوزاد ترم است. اما به دلیل محدود بودن بازجذب توبولی، دفع ادراری مواد فیلتر شده بالاست. مسیرهای گلوکورونیداسیون کبد پس از هفته بارداری ظاهر می شوند بنابراین در نوزادان نارس مقدار آن محدود است.
اغلب این سیستم ها در دوره جنینی عملکردی ندارند و در بدو تولد نیز کارآمد نیستند. توانایی جذب و حذف داروها به آرامی و طی ماه های اول زندگی افزایش می یابد.
کنگره :
RJ۵۶۰/م۷ ۱۳۹۶
شابک :
978-600-369-084-4