کتاب مراقبه دو قلب pdf

خودشناسی و خداشناسی از جمله علومی هستند که انسان همیشه در پی آن ها بوده است. خودشناسی و خداشناسی اساس و هدف خلقت می باشند. ما به جهان آمده ایم تا خودمان و خدای خود را بشناسیم. خداوند انسان را آفرید تا انسان او را بشناسد.

«من گنجی ناشناخته بودم می خواستم شناخته شوم» (حدیث نبوی)

بهترین راه خداشناسی، تفکر، تعمق و مراقبه است. مدیتیشن یا مراقبه، روش تعمق کردن و شناخت خلقت و خالق هستی است. ما با مدیتیشن خود و خدای خود را می شناسیم.

ما از دانش پر شده ایم، باید خودمان را از دانش خالی کنیم تا پر از معرفت و شناخت شویم.

کسی به دیدار استاد ذن آمده بود تا از ذن بپرسد، ولی بجای شنیدن، مدام از عقاید خود می گفت، پس از مدتی استاد ذن برای مهمانش چای ریخت و آنقدر به چای ریختن ادامه داد تا فنجان مهمان پرشد و چای از آن سرازیر گشت. سرانجام مهمان طاقت نیاورد و گفت: مگر نمی بینید که فنجان پر شده و دیگر جایی برای چای ندارد.

استاد ذن پاسخ داد: کاملا درست است، شما هم مانند این فنجان از افکار خودتان لبریز هستید. چطور از من ذن را می خواهید، حال آنکه یک فنجان خالی به من نمی دهید.

آری چنانچه فنجانمان را خالی کنیم، پر از آگاهی، شناخت و معرفت خواهیم شد. درخواهیم یافت که تنها واقعیت جهان عشق است. در تذکرة الاولیاء آمده: به صحرا شدم، عشق باریده بود و زمین تر شده و چنان که پای به گل فرو شود به عشق فرو شد.

مدیتیشن خالی شدن و پرشدن است. خالی شدن از تمام عقده ها، افکار، باورها، قضاوت ها، ترس ها و پر شدن با انرژی خالص الهی، عشق الهی.

تجربه مدیتیشن دو قلب تجربه نور و صوت خداست. شما با خدا مناجات می کنید. با خدا حرف می زنید و خدا هم با شما حرف می زند.

آیا تا بحال با خدا حرف زده اید؟

آیا او با شما حرف زده است؟