ژان بِلمَن نوئل از نقادانِ روان کاوی معاصر کشور فرانسه، با توسل به بسیاری از دست نوشته ها، قالب های روایتی، داستان های نویسندگان و اشعار منظوم و منثور شاعران، با گشودن مرزهای پُرابهام ادبیات و روان شناسی، توانسته است چهره ای نوین به خوانش های ادبی اعطا کند.
در تحلیل های او، متن در مقام نخست قرار گرفته و تصاویر خودآگاه و ناخودآگاه آن در قالب سَمبل ها، نشانگان، رفتارها، اصوات و ظرافت های ساختاری عرض اندام می کنند. نویسنده ی کتاب حاضر با علم به این که همه ی پدیده های ذهنی را نمی توان به حیطه ی خودآگاهی نسبت داد، تلاش کرده است تا تحلیل خود را از توصیفِ مقدمات و عناصر روان شناسی گرفته تا معرفی نقدهای روان شناختی معاصر بسط دهد...
کنگره :
PN56 /ر93ب8 1394