مجموعۀ بهترین حکایت های تاریخ، که توسط رضا سلیمی همدانی جمع آوری شده است، به ما یادآوری می کند که چگونه وقتی کتاب های تاریخی را ورق می زنیم و داستان های شگفت انگیز گذشتگان را مطالعه می کنیم، توجه مان جلب می گردد و نمی توانیم بدون توجه و عکس العمل از کنار آن ها بگذریم.
علی (ع): "ما اَکثَرالعِبَر وَ اَقَل الِاعتِبار؛ عبرت ها چقدر فراوانند و عبرت پذیران چه اندک!"
اکنون ما با کمی دقت نظر، می توانیم از موجبات انحراف آن ها بپرهیزیم و در تجربیات موفق آن ها با کمترین هزینه، یعنی فقط مطالعه و تفکر، شریک شویم.
قسم دوم مطالب تاریخی، تلاش های گذشتگان در راه اعتقاد خود به مبداء و معاد است. در همیشۀ تاریخ، کسانی بودند که بر سر ایمان خود سر دادند و لحظه ای از گفتۀ خود برنگشتند. زمانی که آن ها با اعتقاد صحیح و معرفت عمیق گام به عرصۀ تاریخ می گذارند، حس تکریم را در همه برمی انگیزند و شایسته و بایسته است که از آن ها یاد شود و استواری آن ها به آیندگان یادآوری شود.
قسم سوم "طنز در تاریخ" است. اغلب در رفتار و گفتار مردم ایران نوعی طنز نهفته است.
قسم چهارم، خدمات و شجاعت ها و سخاوت ها و گذشت های گذشتگان است که انسان را به تقدیس وا می دارد. حاتم طائی ها و اسطوره هایی چون رستم و ... همیشه مورد ستایش بوده اند حتی در نزد دشمنانشان.
قسم پنجم، مطالعۀ زوایای مختلف حوادث تاریخی و ابعاد وجودی شخصیت های تاریخی است. همیشۀ ایام، اتفاقاتی روی می دهد که بنا به علل مختلف، در زمان خود بازتاب مناسب پیدا نمی کند و حقیقت آن افشا نمی شود اما بعد از گذشت مدت زمانی می توان آن ها را با توجه به اسناد و مکتوبات مختلف بررسی کرد. خواندن اینگونه مطالب هم چیزی مانند اطلاع یافتن از یک کشف علمی است که خواننده از فهمیدن آن پرده های جهل را کنار می زند و معرفتش افزون می گردد.
به نقل از رضا سلیمی: البته عکس العمل من نسبت به خواندن کتاب های تاریخ، همان بروز احساسات درونیم می باشد که از چهره ام نیز خوانده می شود. با خواندن برخی مطالب غرق لذت می شوم چون آن ها را موجب عبرت و پند می یابم.
می بینم گذشتگان نهالی کاشته اند که اغلب خودشان میوۀ آن را ندیده اند ولی ما اکنون، بعد از گذشت چند نسل، می توانیم با اشراف کامل حاصل تلاش های آنان را ببینیم و نقاط قوت و ضعف آن ها را در یابیم. حاضر جوابی ها، لطیفه ها و ...، خواندنی هایی است که انبساط خاطر ایجاد می کند و من هم همیشه سعی کرده ام تا حد امکان در کتاب های خود به آن ها بپردازم.
کتابشناسی ملی :
۱۷۱۲۶۲۷
نظر دیگران //= $contentName ?>
خوبه...