با تو می مانم

من فکر می کنم که ما می بایست پرواز کنیم، در آسمان نیلگون خوبی ها، تا خوبی ها را بشناسیم و با خوبی ها آشنا شویم.
بیا تا عینکی از خوش بینی به چشم هایمان بزنیم تا شیشه هایش رنگ طوسی و ابری جنگل را به رنگ سبز کهربایی تبدیل کند؛ همان رنگی سبزی را که من و تو در قلب تپنده ی جنگل عاشقش هستیم.
بیا دنیا را بشکافیم و در لابه لای هر تار و پودش زندگی، بهترین هایی را که برای یک زندگی انسانی لازم است، ببینیم .
بیا تا دور از ظواهر و رنگ های بیرونی نام زندگی ، کالبد آن را هم کمی بشناسیم و آنگونه بیاموزیم که در آلبوم رسالت ما انسان ها ، همانند عکسی به تصویر نشسته است...