از شهید سید عمادالدین نسیمی نخستین بار ابن حجر عسقلانی در انباء الغمر فی ابناء العمر سخن گفته است. او، نسیمی را «تبریزی» نامیده و گفته است که به امر ملک المؤید سیف الدین در شهر حلب در سال 821 هـ . (1418 م.) پوستش را برکندند.
از تذکره ی مجالس النفائس ترجمه ای فارسی به دست سلطان محمد فخری هراتی موجود است که در آن برخی اضافات و خاطره های مترجم هم مفید فایده است. از جمله وی در مجلس چهارم در ذکر پهلوان محمد ابوسعید، خاطره ای آورده و در آن از نسیمی یاد کرده است:
«. . . حضرت میر، لطایف پهلوان محمد ابوسعید را علیحده رساله نوشته، بدان جهت در این اوراق به اختصار کوشید. از آن جمله یکی آن است که [گوید:] «پیش از ایام جمعیت و حضور در بقعه ی پریشان و بی حضور سر بر بالین ضعف داشتم. هر روز پهلوان به ترتیبِ غذای فقیر قیام می نمود و بدانچه مقدور بود، توجه و اهتمام می فرمود. تا آن که سپاه امراض از ملک بدن قدم بیرون نهاد و باز دولت تندرستی که معموری شهرستان وجود است، دست داد.
کنگره :
PIR5641 /د9 1392
شابک :
978-600-6646-16-9