تا قبل از قرن بیستم بیماریها توسط حکما و متفکرین آن روزگار بوسیله گیاهان تجربه شده توسط پیشینیان یا خود آنها درمان میگردید، ولی اوائل این قرن تغییراتی که اساس فکری آن از قبل شروع شده بود به مرحله عمل رسید و تمدن بشری در هر زمینه دستخوش تحولاتی شگرف گردید.
علم درمان نیز ازاین تغییرات بی نصیب نماند، آزمایشگاههای متعددبوجود آمد، محققین کار سختی را پی ریزی وشروع کردند، صنعت داروسازی توسعه یافت، فرمول های گسترده تنظیم شد، انواع مختلفی از الکالوییدهای موجود در گیاهان، بخصوص آنتی بیوتیکها که طیف گسترده ای در مهار عفونتها داشتند شناخته شدند، سنتز شیمییایی آغاز گردید، داروها به طرزی متفاوت با گذشته ساخته و روانه بازارتجارت شد، رقابت برسردسترسی و در اختیار گرفتن بازار بالا گرفت.
نتیجه آنکه کار طبابت سنتی به انزوا کشیده شد،طبیب و بیمار ترجیح دادند با خرید و مصرف یک فراورده شیمیایی تمام مسائل را حل و از دردسرهای تهیه گیاه و مراحل آماده سازی دارو آسوده شوند و این برای دنیای پر مشغله امروز که بشر دچار کمبود وقت است بسیار آسانتر و بهتر بود.
کنگره :
RS164/س94م6 1388
کتابشناسی ملی :
م85-28352