در کتاب جامعه غارتگر نویسنده کوشیده است جامعه مبتنی بر بازار آزاد را به نقد بکشد و توضیح دهد که در این جامعه مصرفکنندگان و در واقع شهروندان بدون هیچ چتر امنیتی در چنگال قوانین بازار آزاد گرفتار میشوند. این کتاب درباره روشهاش هوشمندانهای است که در بازار به کار گرفته میشود تا مصرفکنندگان را فریب دهند.
کتاب حاضر براساس 700 دستنوشته از کارگران در 12 شغل مختلف نوشته شده است. دراین دستنوشتهها آنها از انواع تقلبها و حقههایی که در محل کارشان رایج شده است پرده برداشتهاند. این کتاب با رویکردی اخلاقی میکوشد پیشفرضهای غیراخلاقی جامعه مدرن غربی را به نقد بکشد.
بلومبرگ میگوید؛ آنچه در این کتاب نشان میدهم وقایع زودگذر نیست که بتوان آنرا به حساب یک تقلب تجاری ساده گذشت و بعد از آن همه چیز به حالت عادی خود برگردد او میخواهد ویژگیهای همیشگی سرمایه گذاری را نشان دهد که همیشه و هر روز انگیزههایی قوی برای رفتار نادرست افراد فراهم میکند. نویسنده عقیده دارد اگرچه توسعه سیاسی شرایط اقتصادی و روندهای اجتماعی ممکن است پیامدهای غیر مستقیمی بر جامعه داشته باشند و گاهی ممکن است مشکلات را بغرنج تر کنند اما به وجود آورنده مشکل نیستند ریشه های این مشکل را باید در خود نظام جستجو کرد.
کتاب جامعه غارتگر را انتشارات دانشگاه آکسفورد در سال 1989 منتشر کرده و توسط مؤسسه تحقیق و ترجمه «خط ممتد اندیشه» ترجمه شده است. این مؤسسه با دعوت گروهی از مترجمان کوشیده است زمینههای همکاری ایشان را فراهم آورد و سعی کرده کار گروهی مترجمان را به گونهای سامان دهد که بتوان از ظرفیتهای علمی آنها سود جست.
حدود یک قرن و نیم قبل، انگلس روانشناسی اجتماعی زندگی شهری را نتیجه نیروهای صنعتگرایی مبتنی سرمایهداری میدانست. او که در دهه ۱۸۴۰ به بررسی لندن پرداخته بود، بیتفاوتی «ظالمانهای» را که طی آن ساکنان لندن «از همسایگان خود غفلت کرده و مغرورانه بر امور شخصی خود متمرکز شده بودند»، محکوم کرد. انگلس مینویسد:
«به اندازه کافی میدانیم که گوشهگیری افراد - این خودخواهی تنگنظرانه - ویژگی اساسی جوامع مدرن در همه جای جهان است. اما هم اکنون این خودخواهی متکبرانه در هیاهوی پراشوب شهرهای بزرگ با وقاحت نام و تمامی آشکار شده است. فروپاشی جامعه به افرادی که هر کدام بر اساس اصول شخصی خود فعالیت و اهداف خود را دنبال میکنند. در لندن به اوج خود رسیده است. در اینجا جامعه انسانی فیالواقع به ریزترین ذرات تشکیلدهنده خود تقسیم شده است.»