هر چند در ارتباط با بسیاری از هنرهای ژاپن اندک کتاب‌هایی منتشر شده است، اما جای خالی آثاری مرتبط با موسیقی به شدت احساس می‌شود. همین امر سبب شد تا مؤلفان کتاب حاضر به فکر نگارش کتابی درباره موسیقی ژاپن بیفتند که کتاب هوگاکو حاصل حدود یک سال تلاش آنهاست. چنانچه در مقدمه اصلی کتاب هم توضیح داده خواهد شد، هوگاکو اصطلاحی برای متمایز کردن موسیقی ژاپنی از موسیقی غربی است که از دوران مدرن به بعد موسیقی جهان و به تبع موسیقی ژاپن را تحت تأثیر قرار داد.

با این همه آن موسیقی‌ای هم که بعدها خود ژاپنی‌ها متأثر از موسیقی غربی ساختند، موسیقی ژاپنی قلمداد شد؛ پس در معنایی محدودتر، هوگاکو را موسیقی قبل از دوران مدرن معنی کردند. بنابراین شاید بشود هوگاکو را موسیقی اصیل و سنتی ژاپن دانست. آنچه در این کتاب به آن پرداخته‌ شده است، تاریخ موسیقی ژاپن است که البته مراد ما از موسیقی ژاپن هم همان هوگاکو در معنای محدودش است.

به عبارتی این کتاب تاریخ موسیقی ژاپن یا هوگاکو از دوران باستان تا دوران مدرن است. کتاب از سه فصل دوران باستان، دوران میانه و دوران مدرن نخستین تشکیل شده است که هر کدام از این دوره‌ها هم تقسیم‌بندی‌ای بر اساس دوران‌های تاریخی خاص تاریخ ژاپن را در دل خود دارد. امید است این کتاب بتواند در زمینه شناخت ژاپن و فرهنگ این کشور مفید واقع شود و آغازی برای مطالعات موسیقی ژاپن در ایران باشد.

گزیده کتاب هوگاکو

با ورود به دوران پایویی، سازی جدید در عرصه موسیقی ژاپن ظاهر شد. فلوتی سفالی که به آن کن یا کن سفالی گفته می‌شد، ریشه در چین داشت و از این کشور به ژاپن راه یافت. این ساز به شکل تخم‌مرغ و کمی بزرگتر از آن و تو خالی بود که بالایش سوراخی کمی گشادتر برای دمیدن هوا، رویش ۴ سوراخ و زیر آن دو سوراخ برای گذاشتن انگشت تعبیه می‌کردند. تاکنون حدود صد فلوت سفالی متعلق به دوره یایویی کشف شده است که برخی از آن ها داری دو سوراخ، برخی ۴ سوراخ و برخی ۶ سوراخ هستند.

صفحات کتاب :

170

کنگره :

‏‫‬‮‭ML۳۷۵۰

دیویی :

‏‫‬‮‭۷۸۱/۷۵۲

کتابشناسی ملی :

9043551

شابک :

978-964-00-2148-4

سال نشر :

1402