کتاب در کام نهنگ و چند مقاله دیگر
معرفی کتاب در کام نهنگ و چند مقاله دیگر
کتاب در کام نهنگ و چند مقاله دیگر متضمن هشت مقاله از جرج اورول است . «در کام نهنگ» به صورت مقاله‌یی در مجموعه مقالاتی با همین عنوان در سال 1940 انتشار یافت. «در اعماق معدن» در کتاب جاده‌یی به اسکله ویگان وارد گردید که در سال 1937 منتشر شد. مقاله «انگلستان، انگلستان شما» برگرفته از کتاب شیر و تکشاخ است که در سال 1941 انتشار یافت؛ بعدها هر سه مقاله در ذیل عنوان انگلستان، انگلستان شما به سال 1953 در یک مجلد نشر یافت.
مقاله «شلیک به فیل» نخست بار در دوره نخست فصلنامه شماره دو نیو رایتینگ (پاییز 1936) و مقاله «لیر، تولستوی و ابله» در شماره هفت نشریه پولمیک مورخ مارس 1947 و مقاله «سیاست روباروی ادبیات: بازبینی سفرهای گالیور» در نشریه شماره پنج پولمیک مورخ سپتامبر 1946 و مقاله «سیاست و زبان انگلیسی» در شماره 76 نشریه هورایزن مورخ آوریل1946 و مقاله «منع ادبی» در شماره دو نشریه پولمیک 1945 انتشار یافت که بعدها این پنج مقاله وارد کتاب گزیده مقالات با عنوان شلیک به فیل (1950) شد.
گزیده کتاب در کام نهنگ و چند مقاله دیگر
رسالات تولستوی از جمله کم شناخته شده‌ترین آثار اوست و حمله او به شکسپیر سند در دسترسی نیست و طبیعی است از نگاه دور بماند هر چند در هر سطحی به انگلیسی ترجمه شود. بنابراین شاید بی‌فایده نباشد قبل از پرداختن به آن چکیده‌یی از آن رساله عرضه گردد.
تولستوی با بیان این نکته آغاز می‌کند که شکسپیر در تمام طول زندگی‌اش کسالت و واپسزنی مقاومت‌ناپذیری در او پدید آورده است و با آگاهی بر این نکته که آرای جهان متمدن، بر ضد نگرش اوست؛ یک یک آثارش را مورد بازبینی قرار داده، خوانده و در زبان‌های روسی، انگلیسی و آلمانی بازخوانی کرده اما به گفته تولستوی: "بی‌هیچ گزافه‌یی دیگربار همان احساسات یعنی واپسزدگی، کسالت و سرگشتگی و گیجی بر من هجوم آورده است." اکنون در سن هفتاد و پنج سالگی یک بار دیگر همه آثار شکسپیر از جمله نمایشنامه‌های تاریخی او را بازخوانی کرده‌ام و «با شدت و حدت بیشتری همان احساسات را داشته‌ام ــ این بار در هر حال نه با سرگشتگی که با اعتقادی راسخ که این شکوه بی‌گمان و این نبوغ بزرگ که شکسپیر از آن برخوردار است و نویسندگان روزگار ما را وامی‌دارد تا از او تقلید و خوانندگان و تماشاچیان را تشویق و ترغیب می‌کند که او را کشف کنند؛ دارای هیچ شایستگی نیست جز آشفتن عناصر زیباشناختی و درک اخلاقی آنان ــ تنها پلشتی و زشتی بزرگی است مثل هر کذب دیگری.»
