کتاب درک رنگ در عکاسی؛ به قلم برایان پترسون و سوزانا هایدشلنبرگ و با ترجمه آزاده سرشار، به آموزش استفاده درست از رنگ، ترکیببندی و نوردهی برای خلق عکسهای درخشان میپردازد.
عکاسی با اسلاید رنگی باعث شده بود تا من در حین عکاسی خیلی سخت تلاش کنم و با وسواس بیشتری تنظیمات دوربین را انجام دهم. زمانی که عکاسی سیاهوسفید میکردم، اغلب تکنیکهای داجینگ و برنینگ را در تاریکخانهام انجام میدادم و این کار فقط برای تأکید بیشتر بر عکسهایم نبود؛ اما در کار با اسلاید رنگی محدودیتهای بسیار زیادی وجود داشت و پردازش آنها توسط خودم عملاً ممکن نبود.
استفاده از بهترین نور موجود و بهترین تنظیمات دوربین و انجام تأثیرگذارترین ترکیببندی، این ها همه تنها چالشم نبودند بلکه باید فشار روزهایی که انتظارِ گرفتن فیلمهایی که برای پردازش برده بودم را میکشیدم هم تحمل میکردم. توجه به نوع نگاهم به موضوع، همانند انتخاب لنز برایم بسیار حائز اهمیت بود.
بهسرعت در مسائلی چون نور، زمان روز، فصلها، آبوهوا و...حرفهای شده بودم و میدانستم چگونه با بالا و پایین بردن میزان نوردهی به مناسبترین، شفاف و واضحترین رنگها برسم. همچنین به میزان قدرت رنگ قرمز در عکاسی پی برده بودم.
این را یاد گرفتم که عکسهای پرتره و نود را در زمان تابش خورشید از روبرو یا از کنار با زاویه پایین، انجام ندهم مگر آنکه بخواهم رنگ پوستی به قرمزی رنگ پوست خرچنگ داشته باشم؛ و همچنین آموختم که چگونه بهسادگی با بالاترین میزان نوردهی بهاندازه یک تا سه استاپ با رقیقتر کردن، روشنتر و ملایمتر کردن رنگها، رنگهای پاستل را دربیاورم.
برخلاف ترکیب بندی رنگ های مکمل و رنگ های مشابه، ترکیب های تک رنگ دارای سایه و ته رنگ هایی از یک رنگ می باشند. من در طول سال ها، به صدها هنرجو آموزش داده ام اما به ندرت دیده ام که یکی از آن ها تصویری تک رنگ ثبت کند. شاید آن ها هنگام ثبت یک تصویرِ تک رنگ حس می کنند که دارند به موسیقیِ فوق العاده و موردعلاقه شان با یک بلندگوی ارزان و شاید بی کیفیت گوش می کنند، در صورتی که می توانند آن موسیقی را در بهترین و با امکانات ترین بلندگوها گوش دهند!
بدیهی است که من با این مسئله کاملاً مخالفم! و به شدت احساس می کنم و عقیده دارم که ترکیب های تک رنگ نه تنها بسیار قدرتمند هستند بلکه در عین حال به سادگی قابل ترکیب و ساخت می باشند. می پرسید چطور؟ کافی است به سادگی تمام کادر را با آن رنگ پرکنید و دیگر کار تمام است!
آیا وقتی به ترکیب های تک رنگ فکر می کنم، ممکن است یک رنگ را به دیگری ترجیح دهم؟ نه عمدی در کار نیست، اما من متوجه این موضوع شده ام که مشخصاً کشش بیشتری به سمت رنگ های گرم مانند نارنجی و قرمز دارم.
این رنگ ها بدین شکل کسل کننده و بی روح هستند و مسلماً ترکیب بندی تک رنگی با رنگ قرمز خطر تحریک بیش از حد را با خود به همراه دارد؛ اما من ترجیح می دهم که از این نوع رنگ های پر شروشور استفاده کنم هرچند که مخاطبم را از دست بدهم تا اینکه آن ها را با تصویری مملو از رنگ هایی غمگین و کم فروغ چون سبز و آبی نگه دارم!
نظر دیگران //= $contentName ?>
یک درک عمیق و نگاه عکاسانه نسبت به دنیای اطراف... خیلی عالی بود👌🏻👌🏻...