کتاب اصول فیلمنامه نویسی به سبک هالیوود به قلم پوپک رحیمی شامل مجموعه مقالات کلیدی در حوزه فیلمنامهنویسی است. کتاب اصول فیلمنامهنویسی به سبک هالیوود، کتابی ساده و روان است که در عین حال به تحلیل، تفسیر و بررسی مفاهیم پرکاربرد در این حوزه میپردازد.
کتاب با عناصر فیلمنامهنویسی آغاز میشود و در ادامه بررسی همجانبهای از کاراکترها، فضاها و داستان را در برمیگیرد. در پایان کتاب نیز با بررسی موضوعی، تحلیل آثاری همچون ترمیناتور(1984)، سرعت(1994)، کازینو رویال(2006)، والکری(2008) و 1917(2019) ارائه داده میشود.
پوپک رحیمی در 5 فصل به نامهای «مبانی درام نویسی»، «فیلمنامهنویسی در سی مرحله»، «چگونه کارکترهای پیچیده و مجذوب کننده خلق کنیم؟»، «چگونه شرایط پرخطر با ریسک بالا در فیلمنامه خلق کنیم؟» و «چند توصیه مهم برای نوشتن» به آموزش و بررسی روشها و راهکارهایی برای یادگیری فیلمنامهنویسی میپردازد.
مایکل ھاگ معتقد است که درامنویسی، "سختترین و ساده ترین" بخش از فرآیند خلاقه تولید درام است. این پارادوکسی که ظاهرا در تعریف درام نویسی وجود دارد، در واقعیت پارادوکس و تناقض نیست، بلکه قرار گرفتن دو واژه "سخت و ساده " در کنار هم، تعریف دقیق و جامعی از درام نویسی ارائه میدهد که ذات حقیقی درام نویسی را روشن میکند.
زمانیکه میگوییم درام نویسی کاری "سخت" است، منظورمان این است که نوشتن و خلق یک درام جذاب، کاری مشکل و پر چالش است که از عهده هر کسی بر نمیآید. اما زمانیکه میگوییم درام نویسی، کاری "ساده" است، ابدا منظورمان این نیست که درام نویسی کاری "آسان" است!! منظور از سادگی درام نویسی، "عدم پیچیدگی" آن است. در حقیقت فرمولها و روشهای مشخصی که برای نوشتن درام وجود دارند، باعث میشوند درام نویسی با استفاده از آن ها، کاری ساده و غیر "پیچیده" باشد.
پس بهتر است قبل از آغاز درام نویسی، اصول و فرمولهای آن را یاد بگیرید تا بتوانید خود را در مقابل سردرگمی در وادی نوشتن محافظت کرده و زمان و خلاقیت خود را صرف نوشتن کنید، نه خلق ساختارهایی که مجبورید کارآمدی آن ها را با آزمون و خطاهایی بسنجید که گاهی باعث از بین رفتن درامتان میشوند، و یا تلاش برای کشف و آزمایش فرمولهای تازهای که احتمال موفقیت در آن ها برای نویسندههای تازه کار بسیار کم است.