ایران در حوزه بازار سرمایه یکی از کشورهای پیشرو در منطقه است. اولین قانون مرتبط با بورس اوراق بهادار، با طرح لایحه تشکیل بورس اوراق بهادار، در سال 1345 در مجلس شورای ملی تصویب شد و در سال 1346 بورس اوراق بهادار تهران، رسماً کار خود را آغاز کرد. همچنین، با تصویب قانون بازار اوراق بهادار و آئیننامههای اجرایی مربوطه در سال 1384 و سالهای پس از آن، از جمله قانون توسعه ابزارها و نهادهای مالی و قانون برنامه پنج ساله پنجم، سایر قوانین و آئیننامههای مورد نیاز برای توسعه کمی و کیفی بازار سرمایه تصویب و اجرایی شدند.همچنین با توجه به توسعه بازار سرمایه در سالیان اخیر، به خصوص در حوزه بازارها، ابزارها و نهادهای مالی، لزوم سرمایهگذاری حرفهای و جلوگیری از حضور مستقیم سرمایهگذاران غیرحرفهای در بازار بیش از پیش احساس میشود و میبایست سرمایهگذاران را بهسوی سرمایهگذاری غیرمستقیم نظیر صندوقهای سرمایهگذاری و شرکتهای سبدگردانی هدایت کرد.
نویسندگان کتاب در حد بضاعت علمی خود، به طرح مباحث در زمینه مدیریت سبد اوراق بهادار پرداختهاند. با این وجود این کتاب میتواند منبع مناسبی برای دانشجویان تحصیلات تکمیلی در رشتههای مالی، حسابداری و دورههای عالی حرفهای MBA و DBA بازار سرمایه باشد.
کارکنان و بازنشستگانی که تمام یا بیشتر مبلغ پسانداز بازنشستگی خود را همانند آقای بروس در سهام انرون سرمایهگذاری کرده بودند، یک فاجعه مالی را تجربه کردند؛ درس سنگینی که کارکنان انرون از این تجربه آموختند، این بود که: «تمام تخممرغهای خود را در یک سبد نگذارید».
متأسفانه یک کارمند معمولی شرکت انرون تمام یا بیشتر تخممرغهای خود را در یک سبد قرار داده بود؛ بیشتر مزد و ارزش داراییهای مالی کارکنان به عملکرد صحیح و پیوسته شرکت انرون بستگی داشت؛ از این رو هرگونه نقص مالی در شرکت انرون، اثر عمدهای بر وضعیت مالی کارکنان میگذاشت؛ ورشکستگی در شرکت انرون موجب تعطیلی عملیات، اخراج هزاران کارگر و بیارزش شدن سهام شرکت شد؛ از این جهت شکست انرون یک فاجعه برای کارکنان آن بود.
کارکنان انرون تنها قربانیان سرمایهگذاری بیش از حد در یک سهام نبودند. نوع دیگری از تمهیدات بازنشستگی در بسیاری از شرکتها، طرح بازنشستگی با سهم مشارکت معین است؛ در این طرح به جای این که حقوق مشخص از بازنشستگی وجود داشته باشد، کارفرما به صورت دورهای پول نقدی در صندوق بازنشستگی که توسط خود کارکنان اداره میشود، قرار میدهد؛ در طرحهای بازنشستگی با سهم مشارکت معین در شرکتهای اون کرنینگ ، نورثرن تلکام ، کورنینگ و ارتباط از راه دور ای دی سی کارکنان در یک دورۀ زمانی (مارس 2000 الی دسامبر 2001) بیش از 25 درصد از داراییهای خود را در سهام این شرکتها سرمایهگذاری کردند که قیمت سهام این شرکتها نیز حدود 90 درصد کاهش یافت. خبر خوب در این ماجرا این است که از سال 2001 به بعد، سرمایهگذاری صندوقها و طرحهای بازنشستگی در سهام این شرکتها کاهش یافته است.