کتاب مدیریت منابع انسانی در بخش دولتی اثر جان ال. دیلی توسط انتشارات نور علم منتشر شده است. منابع انسانی اصلی ترین سرمایه هر سازمان محسوب میشود و موفقیت هر سازمانی بستگی به تعداد و کیفیت این سرمایه دارد. بر حسب نوع سازمان شایستگیهای مورد انتظار از منابع انسانی نیز متفاوت است. در کتاب هایی که در حوزه منابع انسانی نگارش شده بین نوع سازمان و منابع انسانی بحث چندانی صورت نگرفته است و کتاب های این حوزه به بحث های محض منابع انسانی با عنوان "مدیریت منابع انسانی" پرداختهاند.
وجه تمایز کتاب مدیریت منابع انسانی در بخش دولتی با کتاب های دیگر در اختصاص مباحث آن به منابع انسانی در بخش دولت است و از جمله کتاب هایی است که به نحوه مدیریت منابع انسانی در سازمان های دولتی میپردازد.
مولف کتاب با علم بر تفاوت منابع انسانی و شایستگیهای مورد نیاز این منابع در بخش دولت و سازمان های دولتی به نگارش این کتاب پرداخته است. هدف اصلی از نگارش کتاب حاضر تاکید بر تفاوت مدیریت منابع انسانی در بخش دولتی در مقایسه با بخش خصوصی، ایجاد زمینه برای شکل گیری مطالعات و تحقیقات با رویکرد بخش دولتی و پرداختن به نحوه مدیریت منابع انسانی در بخش دولتی و ارایه راهکار در این زمینه است.
فصل اول به توضیح مدیریت منابع انسانی در قرن بیست و یکم اختصاص دارد و شامل مباحث زیر است: پاسخگویی به خواست عموم مردم، تساوی اجتماعی، تمرکز مأموریت محور،...
فصل دوم فعالیتهای اصلی مدیریت منابع انسانی از جمله اهداف، دیدگاه ها، فعالیتهای اصلی مدیریت منابع انسانی، مدیریت فرصت های اشتغال، کار و زندگی، استعداد، عملکرد،...
در فصل سوم مدیریت فرصت شغلی با موضوعات فلسفه مدیریت فرصت اشتغال در محیطهای کاری دولتی، فرصت اشتغال برابر، مزایای استفاده از فرصت اشتغال برابر، ...
فصل چهارم به مدیریت کار و زندگی اختصاص دارد و شامل مباحث تعادل کار و زندگی، مزایای سازمانی، مزایای سنتی، مزایای خانواده پسند، کیفیت فرهنگ کار و زندگی،...
در فصل پنجم مدیریت کسب استعداد با موضوعات فازهای مدیریت کسب استعداد شامل فرایند کارمندیابی، عوامل موثر بر استراتژی های کارمندیابی، منابع کارمندیابی، ...
فصل ششم مدیریت عملکرد را با مباحث بازبینی عملکرد، خطاهای ارزیابی، تاخر و تقدم، الگوی ارزیاب، اثرهاله ای، مقایسه، سوگیری شخصی ارزیابان،...
در فصل هفتم مدیریت توسعه استعداد با سبکهای یادگیری، آموزش نیروی کار در زمان حال و آینده و روش های آموزش بحث میشود.
ایجاد استانداردهایی برای بهبود رفتار اخلاقی در سازمانهای دولتی از مهمترین نگرانیها در محیط امروزی بخش دولتی میباشد. برای مثال، انجمن ملی دانشکده های امور عمومی و اداری (NASPAA)، در برنامه درسی خود، بخشی از دوره ارائه شده در دانشگاه خود را به آموزش اخلاق اختصاص داده است. مدیران ارشد منابع انسانی اغلب با مشکلات اخلاقی دشواری در کار خود مواجه میشوند. آن ها باید درباره ارزش های اخلاقی شخصی خود که در رابطه با سازمان خود و رهبران اجرایی آن به نمایش گذاشته می شود، تامل کنند.