کتاب باباقاسم نهاوند (جلد اول) اثر محمد ذوالفقاری توسط انتشارات مانیان منتشر شده است. روستای باباقاسم یکی از معدود روستاهای کهن ایران زمین در شهرستان نهاوند استان همدان است که قلعه اشکانی سرسام گبری به عنوان یکی از میراث های مادی بشریت به جا مانده از اشکانیان را دربردارد. باباقاسم علاونه بر این مهد آیین ها، افسانه ها، بازی ها و دیگر اشکال فرهنگی است که هر خواننده را شگفتانه به خود می خواند.
کتاب باباقاسم نهاوند درآمدی است بر فرهنگ مردم روستای کهن و تاریخی باباقاسم که برای نوشتن آن ضمن مراجعه به منابع مکتوب در مطالعات میدانی با ساکنین روستا هم مصاحبه شده است. اگر قرار باشد با پژوهشی گسترده تر همه جوانب این فرهنگ دراز دامن بررسی شود حجم کتاب چند برابر حجم کنونی خواهد شد.
در دوران باستان باباقاسم بسیار آبادتر از وضعیت امروزی اش بوده است. تشکیلات حکومتی آن به مرکزیت باباقاسم فعلی تا دروازه های آن (تپه های اطراف) در مجاورت جاده ابریشم گسترده بوده است. دروازه های زمان باستان هر کدام بصورت جداگانه بر سر راهی قرار داشت که به باباقاسم ختم می گردید و ورود و خروج مراجعین در آنجا کنترل می گردیدند بشرح زیر بوده است:
دو تپه ی باستانی در شمال باباقاسم که اکنون در زمینه ای روستای ده چقایی قرار دارد و به چال تپه ها مشهور است، دروازه ی اصلی باباقاسم بوده است. و دروازه (تپه ی) غرب در بین روستاهای جعفرآباد و قلعه قباد فعلی، دروازه ی شرق در مجاورت روستای نثار فعلی و دروازة جنوب غربی در بالای روستای محمودآباد (سالارآباد) فعلی و دروازه ی جنوب شرقی نزدیک روستای پنبه حیدر بوده است.
دروازه های جنوبی در مجاورت راه باستانی که بالای نهر گبری قرار داشته و به احتمال قریب به یقین قسمتی از جاده ابریشم بوده که شرق و غرب جنوب ایران را به هم متصل می نموده است.