کتاب وقتی همه برخیزند بررسی تطبیقی «قیامت» از منظر اسلام و بهائیت و جلد دهم مجموعه بهاییپژوهی است. مجموعه بهاییپژوهی میکوشد تصویری روشن و مستند از ابعاد اعتقادی بهائیت را برای مخاطبان خود نمایش دهد. کتاب وقتی همه برخیزند، هم در این راستا، به بررسی تطبیقی مفهوم قیامت بهعنوان یکی از اعتقادات بسیار مهم در بهائیت و اسلام میپردازد.
در بهائیت هم از قیامت تعابیری شده که قابل بررسی است. مطالعهٔ همزمان و تطبیقی آرای اسلام و بهائیت، میتواند برای مخاطبان مختلف، به نتائجی مفید و ارزنده بینجامد. مخاطبان این کتاب، هم مسلمانانیاند که درصدد دریافت تصویری علمی از اعتقادات بهائیاند و هم بهائیانیاند که دوستدار آشنایی بیشتر با اشتراکات و افتراقات عقائد خود با اسلاماند.
بهائیت آیینی است که ادّعا می کند پس از اسلام و در ادامه ی سلسله ی ادیان الهی ظهور کرده است و بشر امروز برای دست یابی به سعادت، باید از آن پیروی کند. خاستگاه این آیین (و نیز دیانت بابی) جامعه ی اسلامی و شیعی ایران است.
پایه گذاران این ادیان هر کدام، برهه ای از عمر خود را با ظاهری متدینّ به اسلام و تشیعّ زیسته اند. آنان هیچگاه اسلام و اصول اعتقادات آن را انکار نکرده اند و همواره حقانیتّ آن را به صورت کامل، مورد تأیید قرار داده اند.
روشن است که اگر این آیین - همانگونه که ادّعا می کند- در ادامه ی سلسله ی ادیان الاهی باشد، نباید اصولش با اصول ادیان پیشین اختلافی داشته باشد؛ چرا که منشأ هم هی ادیان الاهی، خدایی یگانه و حکیم است.