کتاب گوزن زرد ایرانی با شاخهای زیبا و بدنی خالدار، یکی از زیباترین گوزنهای جهان است. همانطور که از نامش پیدا است، در جنگلها و مناطق پر از درخت ایران زندگی میکند.
در کتاب گوزن زرد ایرانی، علی گلشن داستان پرماجرای گوزن زرد ایرانی را از زمانی که یک قدم بیشتر با انقراض فاصله نداشت تا کشف دوبارهی آن، خصوصیات گوزن زرد ایرانی را از شکل ضاهری تا رفتار و محل زندگیاش همچنین دردسرها و مشکلاتی که با آن روبهرو است را در کنار تصاویر زیبا از این گوزنها روایت میکند..
یک خانوادهی شاخدار
گوزنها، پستاندارانی زوج سم، گیاهخوار و نشخوارکننده هستند. آنها بدنی بزرگ، دستها و پاهایی باریک، بلند، قوی و دمی کوتاه دارند.
جثهی انواع گوزنها با یکدیگر بسیار متفاوت است. از بزرگترین آنها به نام «موس» با وزن حدود800کیلوگرم تا کوچکترینشان به نام «پودو» با وزنی حداکثر در حدود13 کیلوگرم، همگی به خانوادهی گوزنها تعلق دارند.
بیشتر گوزنها، شاخهای بلند و نوک تیزی دارند. شاخ برای گوزن مانند سلاح است و از آن برای حفاظت از خود و مبارزه با گوزنهای دیگر استفاده میکنند. شاخ گوزنها چندشاخه و توپر است. شاخها مثل برگ درختان، هر سال میافتند و مدتی بعد به جای آنها، شاخهای جدیدی رشد میکنند.
بیشتر گوزنهای نر و ماده، از نظر شکل ظاهری با هم تفاوت دارند. نرها تا حدودی از مادهها بزرگتر و سنگینتر هستند. اما اصلیترین تفاوت آنها در این است که گوزنهای نر دارای شاخ هستند ولی مادهها شاخ ندارند. در بین همهی اعضای خانوادهی گوزنها، تنها«گوزن آبی چینی» است که نرها ومادهها هر دو بدون شاخ هستند.