کتاب تالپوریا نوشته امین شاهرخیان مجموعهای از اشعار فارسی معاصر است که در سال ۱۴۰۲ توسط نشر متخصصان در تهران منتشر شده است. تالپوریا نگاهی عمیق به دنیای انسان و جامعهی مدرن دارد و با ترکیب مضامین فلسفی، اجتماعی و روانشناختی، جهانبینی خاصی را به تصویر میکشد.
نام تالپوریا برگرفته از واژهای یونانی به معنای رنج است، که موضوع اصلی بسیاری از اشعار این مجموعه را منعکس میکند. اشعار موجود در این کتاب اغلب از دردهای درونی، شکافهای اجتماعی و واقعیتهای تلخ زندگی الهام گرفتهاند و نویسنده با زبانی تلخ و گاه انتقادی، به وضعیت انسان معاصر میپردازد. او با استفاده از تصاویر قدرتمند و کلمات برجسته، احساسات پیچیدهای همچون ناامیدی، نارضایتی و تناقضات روحی را بازتاب میدهد.
اشعار این کتاب، با فضایی تاریک و سنگین، به طور مداوم به مفاهیمی همچون مرگ، تنهایی، سرگشتگی و بیعدالتی اشاره دارند. از زبان نمادین و استعارههای جسورانه برای بیان رنجهای فردی و اجتماعی استفاده شده است. شعرهایی مانند "مقعد سگ" و "پادشاه خوبان" به شیوهای نمادین به انتقاد از ساختارهای قدرت و سلطه در جوامع بشری میپردازند. در عین حال، شاعر از بیان عریان و بیپرده احساسات خود ابایی ندارد و این امر به خواننده اجازه میدهد که به عمق تجربههای زیستهی او نفوذ کند.
تالپوریا نه تنها بازتابی از دغدغههای شخصی شاعر، بلکه صدای اعتراض و رنجهای مشترک بسیاری از انسانهای دوران معاصر است. امین شاهرخیاندهکردی با زبانی خاص و بیانی تیز و نافذ، به تفسیر وضعیت جامعهای میپردازد که در آن انسانها اغلب احساس بیگانگی، شکست و ناامیدی میکنند.
تالپوریا اثری است که به شکلی عمیق و هنرمندانه، مفاهیم فلسفی، اجتماعی و روانشناختی را در قالب شعر بیان میکند. امین شاهرخیان دهکردی با نگاهی انتقادی به مسائل اجتماعی و انسانی، به کاوش در زوایای تاریک وجود بشر و احساسات رنج و تنهایی پرداخته است. اشعار این کتاب با فضایی تلخ و سنگین، سرشار از تصاویر نمادین و استعارههای جسورانه هستند که به مفاهیمی چون مرگ، بیعدالتی و سرگشتگی میپردازند.
نویسنده در این اثر تلاش کرده است تا با زبان تیز و نافذ، رنجهای فردی و جمعی را بازتاب دهد و به شکلی هنری، تناقضات روحی و اجتماعی انسان معاصر را به تصویر بکشد. از این رو، تالپوریا نه تنها بازتاب تجربیات زیسته شاعر است، بلکه به نوعی بیانگر صدای اعتراض و نارضایتی کسانی است که در جامعه مدرن با بیگانگی و ناامیدی دست و پنجه نرم میکنند. این اثر با ترکیب دردهای درونی و انتقادات اجتماعی، به نوعی آیینهای از وضعیت انسان معاصر در برابر بیعدالتیها و پوچیهای زندگی است. این اثر با پرداختن به مفاهیم مرگ، سلطهپذیری، بیعدالتی، و حس گمگشتگی، به نوعی وضعیت بحران هویتی و اخلاقی انسان معاصر را به تصویر میکشد. در شعرهایی نظیر "مقعد سگ" یا "پادشاه خوبان"، شاهرخیان دهکردی از استعارههای صریح برای نقد وضعیت اجتماعی و انسانی بهره میبرد و از خلال کلمات به تضادهای درونی و ناامیدیهای جمعی جامعه میپردازد.
یکی از نکات برجسته در تالپوریا، استفاده از نمادهای سنتی و مدرن برای ایجاد تصاویر بدیع و تأملبرانگیز است. شاعر با زیر سوال بردن کلیشههای اجتماعی و اخلاقی، خواننده را به تأمل در بارهی پوچیهای روزمره و رنجهای بیپایان زندگی دعوت میکند. همزمان، روایتگری خاص در این اشعار، به مخاطب امکان میدهد تا با تجربههای شخصی و جمعی شاعر همذاتپنداری کند.
هم اکنون در آن وانفسایم
که سکنجبین زهری تلخفام است
زنان زیبارو همچون عفریتههای پرچروک مینمایند
و گرمای خورشید همچون سرمای استخوانسوزی،
کارد بر استخوانم میکشد.
***
ما مقام والای آدمی را تکریم میکنیم
آنچنان که اگر کرایهخانهاش را ندهد
بسوی جوی آب رهنمونش خواهیم ساخت
چشمانمان به درون جمجمههایمان پیچیدهاند.