کتاب اشتراکات اساطیری و باورها در منابع ایرانی و ارمنی، به بررسی سابقه تاریخی و همبستگی های دو کشور ایران و ارمنستان از باستان تاکنون می پردازد. مردم ارمنستان خود را «های» و سرزمین خویش را «هایاستان» می نامند. در مورد این نام عقیده های گوناگونی وجود دارد و یکی از آن ها عبارت است از این که نام «های» از «هایک» شخصیت افسانه ای و اسطوره ای گرفته شده است. در متون کهن ارمنی، هایک را یکی از نوادگان نوح و از دودمان یافث دانسته اند.
سیر تکاملی مشابهی در دو کشور ایران و ارمنستان وجود دارد. همگونی روایات مربوط به افسانه ها و اسطوره های دو کشور در «اشتراکات اساطیری و باورها در منابع ایرانی و ارمنی» بررسی شده است. کتاب با برابر کردن نام ها، اسطوره ها و جشن های باستانی در دو کشور بسیاری از آن ها را از یک ریشه مشترک می داند.
کتاب اشتراکات اساطیری و باورها در منابع ایرانی و ارمنی زبان آن ساده و به روش علمی پژوهشی است. هدف کلّی نویسنده، تحلیل تطبیقی و مقایسهای بین باورهای ایرانی و ارمنی و یافتن اشتراکات میان این دو قوم است. اسطورههای طبیعت مانند: خورشید، آب، آتش، زمان، پرستش روح، اسطورهشناسی، جشنها، روایات تاریخی و اسطورهای جنگهای میان ایران و ارمنستان، از جمله محورهای اصلی پژوهش است. ویژگی شاخص اثر، تازگی موضوع پژوهش است.
افسانه ها در گذشته های دور به صورت شفاهی و گفتاری میان مردم روایت می شده است که پایه گذار ادبیات عامیانه بوده است. خنیاگران و عاشقان این روایت ها را با نواختن تنبور و آلات دیگر موسیقی می خواندند که میان مردم طرفداران زیادی داشت و سپس به وسیله نویسندگان و مورخان به رشته تحریر درآمد.
بین افسانه ها و روایات ارمنی و دیگر ملل، شباهت های فراوانی وجود دارد و گاه به وقایع مشابهی در افسانه های ارمنی، ایرانی، یونانی و دیگر کشورها که جداگانه به «شاهنامه» و «داوید ساسونی» برمی خوریم. به عنوان نمونه حماسه آن خواهیم پرداخت. در باورها و روایات ایرانی و ارمنی مربوط به انسان ها، به وقایع غیرعادی و غیرمعمول و اغراق آمیز برمی خوریم که در روایات دیگر مناطق نیز دیده می شود.