کتاب هفت جلوه حسن، در خصوص امام حسن مجتبی (علیهالسلام) و محسنات وی تهیه و فراهم آمده است. مولف در این اثر، هفت جلوه از زیباییهای آن حضرت را به تصویر میکشد. این پژوهش ابتدا ولادت وی و روزی که از آسمانها سر برآورد و نامش را خداوند حسن گذاشت همراه با روایتی بهصورت نثر ترسیم میکند. در ادامه به جلوه سوم او یعنی روزی که دشمنی را به دوست مبدل کرد همراه با روایتی جذاب و موثر به تصویر میکشد. در پایان نوشتار مورد نظر به جلوه هفتم وی که از روزگار و هستی چشم پوشید و جامه از هستی برکشید همراه باکیفیت شهادت امام حسن مجتبی (علیهالسلام) را بهصورت نثر معرفی مینماید. جلوه دوم روزی که بخشیدی و بخشودی از جلوههای تاثیرگذار این مجموعه بهحساب میآید.
آقای من سلام!
سخن گفتن من از تو، حکایت قطره است از دریا، و روایت ذره است از آفتاب. لیک من خود تو را برگزیدم و از آن چهارده مشعل هدایت، انگشت اشاره به سمت تو بردم، به امید آنکه تو نیز در روزی که آدم ها کمتر خواهان دارند، مرا برگزینی!
آقای من! اگر هم چنین مقدر شده، باز به خاطر توست. زیرا من عمری است شنیده ام: تو مگو ما را بدون شه بار نیست با کریمان کارها دشوار نیست و تو کریم اهل بیتی؛ کریم کریمان!