در کتاب ریزش خواص در حکومت امیرالمومنین علیه السلام 66 تن از چهره های خوش سابقه و متنفذ حکومت علوی، معرفی و لغزشگاه ها و عوامل ریزششان بر اساس اسناد دست اول تاریخی بررسی شده است. آنان به چهار جریان صدارت طلبان فتنه گر، متحجران آشوبگر، اعتزالیون عافیت طلب و اعتزالیون قدرت طلب تقسیم شده اند، اما از آنجا که برخی از آنان در قالب های مذکور قرار نمی گرفته اند، بر اساس اوصافی که در تاریخ درباره شان گفته شده، به عالمان، قاضیان، خطیبان، شاعران، دوستان بی وفا و چهره های بانفوذ تقسیم گردیده اند.
در این کتاب، چهره های خوش سابقه و متنفذ حکومت علوی، معرفی و لغزش گاه ها و عوامل ریزششان بررسی می شود، تا از این رهگذر هم خواص اهل لغزش شناسایی شده و علت لغزششان تحلیل گردد و هم نقش لغزش آنها در تضعیف حکومت آن حضرت تبیین شود، لکن قبل از معرفی چهره های مذکور، نخست مباحثی چون تعریف، اهمیت، طبایع و فرآیند رویش خواص در صدر اسلام بررسی شده و سهم لغزش خواص در تضعیف حکومت امیرمؤمنان(ع) به طور اجمال بررسی گردید.
خواص اهل لغزش کسانی هستند که در زمان حکومت علی(ع) به نوعی با سیاست های آن حضرت هماهنگ نشدند. برخی با آن حضرت بیعت نکرده، بعضی در جنگ ها آن حضرت را یاری نکردند و برخی دیگر به صورت رسمی در مقابلش ایستادگی کردند و به جنگ با آن حضرت برخاستند، و برخی دیگر پرچم مبارزه فرهنگی و اجتماعی را بر ضد آن حضرت برافراشتند.