سبک زندگی یعنی رفتارهای شکل گرفته بر اساس اعتقادات و اندیشهها که مقطعی نیستند و در زندگی فردی و اجتماعی نهادینه شدهاند.
کتاب با ابوتراب، نوشته فرج الله میرعرب؛ در شش فصل به نگارش درآمده است که به عناوین و موضوعاتی نظیر سبک زندگی فردی، فرزندداری و تربیت فرزندان، سبک رفتارهای خانوادگی و اجتماعی، سبک حکومت و مدیریت جامعه، سبک قضاوت و برخورد با مسائل حقوقی، سبک رفتاری در امور بیتالمال و غیره پرداخته و به بررسی و تحلیل آنها میپردازد و با حکایتهایی که از زندگی حضرت علی (ع) در این کتاب آمده، میتوان میزان هماهنگی زندگی خودمان را با سبک زندگی علوی بسنجیم و برای نزدیک شدن به زندگی آرمانی اسلامی تلاش کنیم.
سبک قضاوت و برخورد با مسائل حقوقی
دستگاه قضایی نیازمند انسانی است که عدالت تمام وجودش را پر کرده باشد و او بر اساس عدالت در تمام ابعاد زندگی، تربیت شده باشد. امام علی(ع) که از کودکی در مکتب عدل محمدی تربیت شده بود، در مقام قضاوت عدالتی را به اجرا گذاشت که تمام تاریخ را سرگردان خود کرده است.
صیانت از شخصیت و کرامت انسانی
امیرالمؤمنین علی(ع) سواره به راهی میرفت و جمعی از مردم کوفه برای پاس داشتن احترام ایشان پیاده به دنبالش روان بودند. امام رو به آنان کرد و پرسید: آیا کاری دارید؟ پاسخ دادند: نه، دوست داریم دنبال شما بیاییم. حضرت فرمود: بـرگـردیـد، زیرا همراهی پیاده با سواره مایه ذلّت و خواری پیادگان و غرور و تباهی سواره خواهد شد. در ماجرای دیگری نقل شده: امام علی علیه السّلام به تنهائی در بازار قدم میزد، و مردم را ارشاد میفرمود. هـرگـاه عـدّهای در اطـراف آن حـضـرت یـا پشت سر او راه میرفتند یا جمع میشدند، میایستاد و میفرمود: کاری دارید؟ میگفتند: دوست داریم با شما باشیم و با شما راه برویم.
حضرت امیرالمؤمنین علی علیه السّلام میفرمود :اِنصَرِفُوا وَ ارجِعُوا؛ بروید و به راه خود بازگردید زیرا اینگونه رفتارها «مَفسَدَه لِلقُلُوب النوکی» قلبهای نادان و احمق را فاسد میکند. یعنی گر چه چنین رفتارهایی در علی بن ابی طالب تأثیر ندارد، ولی اگر این رسم ادامه پیدا کند، در دورانی که نادانها و افراد ضعیف در ایمان به حکومت برسند، از استقبالها فریفته میشوند و دچار فساد قلبی میگردند.