کتاب مطبوعات سیاسی عصر مشروطه اثری از سید مهرداد حسینی دشت بیاض می باشد که توسط انتشارات استاد منتشر شده است.
در ایران چند سال بعد از هند و عثمانی و مصر به تاسیس روزنامه اقدام شد، در آغاز امر کلمه «اخبار» و «کاغذ اخبار» و اولین تصویر در نشریه میراز صالح که نخستین نمونه و نوبر این باغ و بر محسوب می شد به تقلید از هندیان به کار می رفت.
ولی در موقع ایجاد روزنامه رسمی دولتی، به عهد وزرات میرزا تقی خان، که «وقایع» را مانند نام «دارالفنون» از عثمانی ها گرفتند و به صفت «اتفاقیه»اضافه کردند و آن را دومین تصویر نامیدند.
به تدریج کلمه روزنامه که در معانی مشابه دیگری معمول بود در برابر ژورنال فرانسه متداول گردید و دارای مفهوم تازه ای شد که به تدریج مفاهیم دیگر کلمه را از یاد برد. با وجود این کلمه روزنامه در اصطلاح دفترداری و بازرگانی را به معنی عملکرد روزانه و در اصطلاح نظمیه و داروغگی شهرها برای گزارش های روزانه جاسوسان و خفیه نویسان، بعد از مشروط هم به کار می رفت.
از نخستین نوشته هایی که در اوج سانسور مطبوعات دولتی و بازرسی چاپخانه ها نوید تحولی دیگر در وسایل ارتباط جمعی آزاد و «ضد سانسور» را به ارمغان آورد، اعلانی بود که شبانه بر درهای مساجد ، کاروانسراها، معابر عمومی سفارتخانه ها چسبانده بود در این میان پیش از همه تبریز بکار برخاست و مردم آگهی های کمپانی را که به دیوارها چسبانیده بود، پاره کردند و بجای آن نوشته های شورآمیزی چسبانیدند...
تاریخ روزنامه نگاری جوان ایران، دگرگونی نوینی را آغاز کرده بود. با آنکه امکانات چاپ و تکثیر بسیار محدودی در اختیار مبارزان راه آزادی بود، لیکن نیز دی قلم و رسالت نویسنده بار دیگر نشان داد که برای آگاهی توده ها و هدایت آنان، در برابر هر گونه فشار و سانسور، دارای تحمل و ایستادگی کافی است.