کتاب تاریخ سیاسی مطبوعات مصر (جلد اول) pdf

کتاب تاریخ سیاسی مطبوعات مصر - جلد اول اثر عباس اسدی، روایتی از تاریخ و روزنامه نگاری است. نه تاریخ صرف است و نه صرفاً تاریخ روزنامه نگاری و به عبارتی، تفسیر و تحلیلی از جدال میان تاریخ و روزنامه نگاری است. تاریخی که با سیاستمداران و روزنامه نگاران ساخته شده، اما تنها با روزنامه نگاران به ثبت رسیده است.

کتاب تاریخ سیاسی مطبوعات مصر (The Political History Of Egypt's Press)، بخشی از مسیر تاریخ مصر است که خواننده پس از مطالعه آن، در می یابد کدام یک از آنان درست عمل کرده و راست گفته است؟

تاریخ سیاسی مطبوعات مصر، برای آنانی که در حوزه روزنامه نگاری، مدیریت رسانه، علوم سیاسی و تاریخ، پژوهش می کنند، حاوی مباحث بکر و نکته های قابل تأمل است و برای آنانی هم که در سایر زمینه ها مشغول مطالعه اند، هرگز ملال انگیز نیست. این یک ادعا هم نیست، می توان با خواندن آن، به میزان درستی این ادعا پی برد.

جهان سیاست مصر، دور باطل است. این را تحولات سیاسی در آن کشور نشان می دهند. اگرچه این کشور یکی از نخستین کشورهای خاورمیانه بود که پس از حمله ناپلئون، درهای خود را به جهان غرب گشود و در تحولات فرهنگی و روشن فکری به کشوری پیشرو در منطقه تبدیل شد، ولی هیچ گاه نتوانست دور باطل سیاست را بشکند. چنان که، هنوز دموکراسی در این کشور، راهی به درازای رود نیل دارد.

در این میان، روزنامه نگاری نیز در مصر، همواره با جزر و مدهای سیاسی همراه بوده است. مطبوعات در این کشور، زمانی تأسیس شدند که مصر نوین توسط محمدعلی پاشا ایجاد شد . بنابراین چنین شرایطی «الوقایع مصریه» توجیه گر اقتدار مطلقه والی مصر بود. اواخر قرن نوزدهم، زمانی هم که نیروهای خارجی به منظور تسلط و نفوذ بر مقدرات این کشور رقابت را آغاز کردند، مطبوعات نیز به ابزارهای انعکاس دیدگاه ها و نظریه های این نیروها تبدیل شدند. مثلاً «المقطم» به پیاده شدن نقشه های انگلستان و «الاهرام» به تعبیر رؤیاهای فرانسه کمک می کردند. به واقع آنچه را مطبوعات در این دوره به چاپ می رساندند، در راستای تأمین منافع اشغالگران یا طبقه متوسطه به بالا بود.

در بخشی از کتاب تاریخ سیاسی مطبوعات مصر - جلد اول می خوانیم:

با ورود نیروهای انگلیسی به مصر، قیام عرابی پاشا شکست خورد و انگلستان یک سال بعد، یعنی در سال 1883، فرمانروای مطلق مصر شد. در نتیجه نیروهای انگلیسی با اشغال مصر، «زندگی مصریان را دچار اختلال و آمیخته به فساد و مطبوعات مصر را مانند ویروسی، آلوده کردند. نایب السلطنه انگلیس جزء جزء زندگی مصریان را تحت نفوذ و سیطره خود درآورده بود و بر دولت چنین دیکته کرد که عرصه را بر مطبوعات تنگ کرده و عامل اختناق را بر آن مسلط کند.