کتاب چشم و همچشمی در کودکان نوشته ی ادل فی بر و الین مازلیش است به ترجمه شهره عبدالهی و چاپ انتشارات نسل نواندیش. هنگامی که همسران تصمیم می گیرند فرزندانی داشته باشند شاید عده ی اندکی از آن ها به چشم و هم چشمی هایی که ممکن است میان کودکان شان به وقوع بپیوندد بیندیشند؛ اما این مسئله ای است که اغلب والدین با آن رو به رو خواهند شد.
در کتاب پیش رو این موضوع مورد واکاوی قرار گرفته است و آموزه هایی در اختیار پدرها و مادرها گذاشته شده که چگونگی رفتار مناسب، عادلانه و سازنده را با فرزندان شان با هر خلق و خو و برخوردی روشن می سازد و به آن ها کمک می کند تا با برقراری روابطی صحیح میان کودکان خود شرایط زندگی شان را بهبود بخشند.
یکی دیگر از پدرها گفت: «من دارم کمی گیج می شوم، در شروع این جلسه ما توافق کردیم که مهم است خودمان را وارد دعوای بچه ها نکنیم. اما تمام چیزهایی که از آن به بعد شنیدم این است که ما باید دخالت کنیم. احساس می کنم مثل اینکه دارم دو جور پیام متفاوت می گیرم.»
من گفتم: «هر دوی این پیام ها جای خودشان را دارند. بچه ها باید آزادی داشته باشند که اختلاف هایشان را خودشان حل کنند و در عین حال وقتی لازم است باید بگذارند که پدر و مادر در کارشان دخالت کنند. وقتی یکی از بچه ها به دیگری زور می گوید، چه فیزیکی و چه زبانی، ما باید وارد معرکه بشویم. اگر مسئله ای هست که تمام دعوا را به هم می ریزد، ما باید وارد معرکه بشویم. اگر مسئله ای هست که پیش می آید و منجر به بروز راه حلی برای آن ها نمی شود، ما باید وارد معرکه شویم.
اما تفاوت در اینجاست: ما وارد معرکه می شویم، اما نه به قصد حل کردن دعوای آن ها یا برای قضاوت کردن، بلکه برای باز کردن کانال های بسته شده ارتباط تا اینکه آن ها بتوانند برگردند و با هم مصالحه کنند.»
او پرسید: «اما اگر آن ها نتوانند چطور؟»
من گفتم: «ممکن است چنین چیزی اتفاق بیفتد، بعضی مسائل هستند که به قدری احساسی اند که بچه ها نمی توانند خودشان به تنهایی آن ها را حل کنند. آن ها به وجود یک فرد بالغ بی طرف نیاز دارند و این چیزی است که ما هفته آینده در مورد آن صحبت خواهیم کرد؛ که چطور می توانیم به فرزندانمان در مورد مسائل مشکل کمک کنیم. در این فاصله شما مهارت های زیادی یاد گرفته اید که می توانید آن ها را انجام دهید و من مطمئنم بچه هایتان شما را با فرصت های زیادی برای تمرین کردن رو به رو خواهند کرد.»…