در کتاب ولایت سیاسی در قرآن کریم، بیان می شود که سیاست در عام ترین مفهوم آن تمام شئونات و ساحت های رفتاری انسان و جامعه را در بر دارد. هر عمل آزادی، که قابلیت اندیشه ورزی را داشته باشد، در حوزه سیاست قرار می گیرد.

به عبارت دیگر، آن دسته از هستی های مقدور که در فرایند تصمیم عقیدتی تحقق می یابد قلمرو سیاست را تشکیل می دهد. چون گردش و تداوم حوزه سیاست بدون هدایت های فکری و کارگزاری ممکن نیست؛ ضرورت شناسایی مرجع اصیل در هدایت گری حوزة سیاست به مسئله ای جدی و اساسی تبدیل شده است. پاسخ به چنین پرسش بنیادی ای یکی از دغدغه های اصلی فیلسوفان سیاسی است. آنان از دیرباز درپی فهم متولّیان فکری و عملی حوزة سیاست بوده و هستند.

گزیده کتاب ولایت سیاسی در قرآن کریم

واژة ولایت در قرآن کریم از پراستعمال ترین واژگان قرآنی است. با این وصف، مفهوم قرآنی آن مهجور واقع شده است. از گذشته تا به امروز، ولایت در زبان عرفی به معنای سیاست و حکومت متبادر بوده است. اما، هرگاه با استعمالات قرآنی روبه رو می شویم، به یک باره برداشت متبادر عرفی را کنار گذاشته در معنای غیرسیاسی و غیرحکومتی استعمال می کنیم.

قطعاً سلطه گفتمانی اندیشه سکولار بر چنین برداشتی مؤثر است، اما سابقة این برداشت دیرینه است. ازاین رو، نباید فرافکنی کنیم و گفتمان سکولار را تمام علت بدانیم، بلکه به نظر می رسد دو رویکرد دانشی عرفان نظری و رویکرد کلامی ـ فقهی در این امر مؤثر بوده است. اگر بپذیریم که چنین برداشت هایی یگانه برداشت تفسیری در فهم نظام واژگانی قرآن کریم نیستند، آن گاه می توان به افقی از فهم سیاسی قرآن کریم نزدیک شویم. البته با این افق معرفتی می توان به بازخوانی آن دو رویکرد نیز پرداخت.

صفحات کتاب :

146

کنگره :

BP104

دیویی :

297/159

کتابشناسی ملی :

6102008

شابک :

978-622-630450-4

سال نشر :

1399