کتاب شاعران سرزمین من (3) نقدی بر اشعار طاهره صفارزاده و سید علی موسوی گرمارودی می باشد. شعر انقلاب اسلامی را مانند دیگر رخدادها و پدیده های اجتماعی نمی توان بدون توجه به زمینه ها و عوامل اجتماعی و تاریخی آن تحلیل و معرفی کرد.
انقلاب سال پنجاه و هفت خود معلول زمینه ای فرهنگی بود که سال ها پیش از شکل گیری قیام، زیر پوست جامعه در جریان بود و در نهایت در بهمن ماه سال پنجاه و هفت به ثمر نشست و خود را در جهان با هویتی منحصر به فرد معرفی کرد.
شرایطی از قبیل انقلاب مشروطیت و حضور علمای دینی و روشنفکران در صف اول مبارزات ضد استبدادی، مطرح شدن دین و مذهب تشیع به عنوان ایدئولوژی جنبش ها و خیزش های اعتراضی علیه رژیم سلطنت، اتحاد و همدلی مردم حول محور مرجعیت شیعه و روحانیت دینی، بازگشت به سرچشمه های معرفتی دینی، آشنایی بیش از پیش مردم با اقتضائات تازه ی حکومت داری در دنیای مدرن و جوانه زدن خیزش های ضد استبدادی و ضد دیکتاتوری در جهان همه و همه از عوامل سیاسی، اجتماعی و فرهنگی شکل گیری انقلاب اسلامی بود.
عاطفه در شعر عبارت است از نسبت احساسی که در یک لحظۀ خاص، میان شاعر با یک پدیدۀ دیگر برقرار می گردد. در بحث عاطفۀ شعری چند موضوع مطرح است نخست اینکه شاعر با چه موضوعات و یا پدیده هایی ارتباط برقرار کرده است.
آیا موضوعات صرفا فردی است و یا مورد اقبال انسان های دیگر هم هست. غم ها و شادی ها و خشم و خروش شاعر برای چیست. عمیق یا سطحی بودن رابطۀ عاطفی شاعر با پدیده ها و اینکه آیا شاعر توانسته مخاطب خود را از همان مسیر عاطفی که خود عبور کرده عبور دهد. ملاک هایی است که با آن می توان شعر را رتبه بندی کرد.