کتاب بیز بئله گولردیک (جلد اول) نوشته صالحه رضایی توسط انتشارات سوره مهر منتشر شده است. این اثر درآمدی بر سیر تحول و تطور طنز در زبان ترکی آذربایجانی می باشد.
طنز در ادبیات شفاهی و مکتوب آذربایجان، انواع مختلفی دارد، که از آن میان می توان به عبارات طنز، اصطلاحات و ضرب المثل ها، کنایات، لطیفه ها، قصه های طنز، بایاتی های طنز،تمثیل، هجو، بحر طویل،میخانا، حربه-زوربا(رجز خوانی ادبی)، مضحکه، تازیانه، نقیضه نویسی، نثرفکاهه، منظومه ها و رمان های طنز و ... اشاره کرد.
انواع ادبی فوق دفعتا ایجاد نشده اند بلکه به شکل تدریجی و همسویی با طرز زندگی توده های مردم تدریجا ریشه دار شده و صاحب شاخ و برگ شده اند. لیکن بی آنکه ربطی به ادوار تاریخی پیدایش آن ها داشته باشند، خصوصیتی واحد در تمام آنها به چشم می خورد که عنصر «خنده» است. خنده در تمام اشکال ضعیف و قوی در تمام ژانرهای طنز با مضامین کمیک و فکاهی وجود دارد.
محتسب مستی به ره دید و گریبانش گرفت
مست گفت: ای دوست! این پیراهن است افسار نیست
گفت: مستی، زان سبب افتان و خیزان میروی
گفت: جرم راه رفتن نیست، ره هموار نیست
گفت: می باید تو را تا خانة قاضی برم
گفت: رو، صبح آی، قاضی نیمه شب بیدار نیست
گفت: نزدیک است والی را سرای، آنجا شویم
گفت: والی از کجا در خانة خمار نیست!
گفت: تا داروغه را گوییم، در مسجد بخواب
گفت: مسجد خوابگاه مردم بدکار نیست
گفت: دیناری بده پنهان و خود را وارهان
گفت: کار شرع، کار درهم و دینار نیست