معروف‌‌ترین اشخاص آن است اگر اهل بصیرت و دارای عقل و فهم باشد باید دوران خود را با قرن‌های قبلی تو هم سازد و در جهان روح دادها را آنچه می‌تواند بر جامعه گزارش کند و ارائه دهد البته هزارها و میلیون‌ها سال پیش خداوند قادر سبحان بنای آفرینش جهان و کون و مکان را نهاده است و گویند خلقت ملائیک قبل از آفرینش بود و هزارها و میلیون‌ها سال ماندن و بعد خلقت جن و انس در عالم هستی و خلقت آدم و ذرات آدم در جهان ابعاد دیگری است چون ذرات آدم هستی و خلقت آدم و ذرات آدم در جهان ابعاد دیگری است چون ذرات آدم بسیار دارای عقل و فهم و فراست می‌باشد و بصیرت آن باز است و حق و باطل را از یکدیگر می‌تواند بشناسد و جدا ننماید چون شخص عاقل در موقع زندگانی خود ظاهر و باطن را می‌بیند و تشخیص می‌دهد چون تابحال حد امکان حق باطل را بر ما نشان داده‌اند و آنان فرستاده‌های حق تعالی هستند. یکصد و بیست و چهار هزار پیغمبر و دوازده امام و پنج کتاب آسمانی و همه مردم جهان می‌دانند پیغمبران و امامان همه دلیل راه سعادت بشرند. خداوند تبارک و تعالی آنان را برای دلیل راه انسان‌ها فرستاده است و آنان قانون و مرام پنج کتاب آسمانی را صریحاً بیان فرمودند و از این راه شهید شدند و مقصود این کتاب برای همان است که شهیدان جاودانی را بر جهانیان نشان خواهد داد؛ البته دربارۀ شهدای کربلاء بسیار کتاب نوشته شده است و لیکن با این تبلیغات دیده می‌شود بسیار مردم نفهمیدند حضرت امام حسین علیه‌السلام کی بود و یزید چکاره بود. پس از این چنان معلوم می‌شود که قضیه یا خوب تحویل داده نشد و یا عده‌ای ساده‌لوحان خوب تحویل نگرفتند چون بعضی نوعی حرف می‌زند که انسان خیال می‌کند که ایشان قضیه را نشنیدند این را بعداً خواهم گفت و اما درباره الست و بعضی می‌گویند الست یعنی چه معلوم است نشنیدند؛ پس باید بگوئیم الست یعنی نیستی بشر در روی زمین چون خداوند عالمیان قبل از پیکره انسان روح بشر را موجود ساخته بود و لیکن از بدن در جهان وجود نداشت یعنی روی زمین از هرگونه موجود خالی بود و اما در باطن ارواح بود و یک روز خداوند عالم آفرین امر فرمود پرچم اسلام در میان ارواح انبیاء و اولیاء افراشتند و جبرئیل پرچم را در دست گرفت و صدا کرد و گفت ای انبیاء و اولیا شما باید یکی‌تان صاحب این پرچم باشید بیائید این پرچم توحید را تحویل بگیرید البته صاحب پرچم حضرت محمدابن عبدالله صلی‌الله علیه و آله و سلم بود و لیکن حکم تکلیف بر همه انبیاء بود و همه افتخار داشتند صاحب پرچم حق باشند اما آن بلاهائی که در شقه‌های پرچم نوشته بود هیچ کس جرات نمی‌کرد مسئولیت پرچم را در عهده بگیرد و در این عرصه حضرت پیغمبر (ص) فرمود حسین جان صاحب لواتر هستی انبیاء را انتظار مگذار پرچم را تحویل بگیرد و آنگا حضرت امام حسین علیه‌السلام هر بلائی که در پرچم نوشته بود قبول کرد و پرچم دین مبین اسلام را بر عهده گرفت و آن روز الست بود و واقعۀ کربلاء آن روز بنا گردید ما واقعه کربلا را به درخت مثال می‌زنیم چگونه درخت اول ریشه می‌گیرد و بعد پر و بال یعنی شاخه و برگ می‌آورد و همان طور بوده واقعه کربلاء چون از اول پیش از روز عاشورا هر قدر پیغمبر و امام و از ملت مسلمان و مؤمن به درجه شهادت می‌‌رسید واقعه کربلا ریشه دوانی می‌کرد و ریشه می‌گرفت و اما بعد از روز عاشورا و یعنی بعد از شهادت حضرت امام حسین علیه‌السلام هر قدر از امامان و امام‌زاده‌‌گان و مسلمان و عالم و مؤمن از روی حق و دفاع از برای دین و خود به درجه شهادت می‌رسند واقعه کربلاء مانند درخت شاخه و برگ می‌ریزد چون همه شهدای دین را حضرت امام حسین در برمی‌گیرد و همه در زیر پرچم اسلام درآیند و هرگز خون شهید حدر نمی‌رود و روز قیامت خون شهید یا شهداء انتقام دارد و آنانی که در راه حق بی‌دفاع و بی‌پناه کشته می‌شوند آنان شهید هستند و آنان روز قیامت شاهد دین مبین اسلام و حقند شهید و یا شهداء در این جهت است شهید یا شهداء که صورت جمع دارد یعنی شاهد چون خداوند متعال شهادت آنان را قبول می‌فرماید و چون آنان روز قیامت شاهد دین و حقند قوم کافر و فاجر و اهل ستم را محکوم به جهنم می‌نماید و شهیدان بسیار امت مسلمان را شفاعت می‌کنند چون خداوند استخاثه شهدا را قبول فرماید این وعده حق است و بخصوص لوای شفاعت در دست حضرت امام حسین علیه‌السلام است و گفتیم شهیدان را حضرت امام حسین در برمی‌گیرد از این جهت بود چون صاحب پرچم نصرمن الله خود پیغمبر صلی‌الله علیه و آله و مسلم است و لیکن پرچمدار حضرت امام حسین علیه‌‌السلام می‌باشد غرض از آن بگذریم چون اول گفتیم هرکس دارای عقل و فهم و فراست باشد و بصیرت داشته باشد وظیفه دارد رخدادهای جهان را بر جامعه گزارش کند و آن در این جهت بود عزیزان در جهان دو قانون و دو مرام و دو گروه و دو راه ایجاد گردیده است. گروه اول اسلام و گروه دوم کفر است و در جهان این دو گروه در برابر یکدیگر همیشه در ستیزندگاه اسلام غلبه می‌کند کفر فروکش می‌کند و هرگاه کفر غلبه داشت اسلام وظیفه دیگر دارد چون اهل دی نباید اجازه دهد کفر طغیان کند و اگر در پیش مرگ باشد و واقعه کربلاء در این جهت بوجود آمد چون در زمان حضرت امام حسین کفر غلبه داشت حضرت امام حسین قیام کرد با خون خود توانست کفر را سرکوب نمود و قانون فر را تا ابد زیر خاک کرد پس در جهان چنین مقرر گشت در زمان هر مجتهدی اگر کفر طغیان کند و مجتهد آن زمان باید فوراً در برابر قیام کند و مردم را آگاه سازد و شر آن فساد را در کشور اسلامی برچیند و سلام بنده روسیاه از درگاه حق و از خداوند متعال می‌خواهم همه شیعیان دستمان از دامن حضرت امام حسین علیه‌السلام کوتاه نگردد انشاءالله و اگر قبول حق بود با این کتاب مردم را از حالات شهدای کربلاء آگاه خواهم کرد و آنان هم در راه قانون اسلام شهید شدند و گویا عده‌ای از مردم بی‌خبرند. والسلام.

صفحات کتاب :

1114

کنگره :

PL۳۱۴‬‬‬‬

دیویی :

‏‫‭۸۹۴/۳۶۱۱‬‬‬‬

کتابشناسی ملی :

۹۳۷۵۱۸۷

شابک :

9786222927844

سال نشر :

1402