کتاب نقش تربیت نوجوان در تعالی شخصیت وی pdf
نقش تربیت نوجوان در تعالی شخصیت وی
کتاب نقش تربیت نوجوان در تعالی شخصیت وی نوشته ی مرضیه سلیمانی، زهرا اسدی و مهین محمدی، به بررسی مسائل تربیتی فرزاندان از منظر روانشناسی می پردازد. در میان عوامل گوناگونی که منشأ تحولات اجتماعی محسوب می شوند، تربیت، آرام ترین، مطمئن ترین و مفید ترین آن هاست. تربیت، روندی بسیار بلند مدت دارد و تقریباً در همه ی مراحل عمر آدمی از تولد تا مرگ، تأثیر خود را نشان می دهد، ولی این نقش در برخی مراحل برجسته و تعیین کننده و در مقاطعی دیگر نقش آن کم رنگ و محدود می شود. برخی از دانشمندان مهم ترین سال های تربیت پذیری را هفت سال اول زندگی و پاره ای دیگر تا دوران نوجوانی می پندارند و عده ای نیز تأثیرپذیری آدمی از تربیت را تا چهل سالگی معرفی کرده اند. نخست باید معلوم شود که هدف از تربیت چیست؟ آیا آموختن مفاهیم علمی است یا انباشته کردن ذهن دانش آموزان؟ یک مسأله ی علمی را به شاگرد یاد دادن کار آسانی است، ولی او را با امید، اراده و جدیت تربیت کردن و قوای روحی اش را برای کار آماده نمودن، عملی دشوار است که از همه کس ساخته نیست. در حقیقت، باید گفت انتقال علم مرحله ی نازلی از تربیت است و ایجاد روح علمی، مرحله ی عالی تربیت می باشد. در مرحله ی بعد ضروری است از عواملی که اثرگذار بر تربیت هستند سخن گفت، مهم ترین آن ها عبارتند از: زمینه ی ژنتیکی، عامل محیط خانوادگی، محیط آموزشی (مدرسه)، محیط اجتماعی (نفوذ هم سالان)، نهادها و مراکز اطلاع رسانی و رسانه های گروهی، عامل رشد (تحولات مربوط به عامل سنی)، عامل مذهب و در نهایت اراده ی خودساز شخصیت. هر یک از این عوامل در زمان خاصی، وارد صحنه شده و تأثیرات خود را بر آدمی اعمال می نماید. به گونه ای که می توان شخصیت فرد را برآیند عوامل مذکور تلقی نمود با این توضیح که دایره ی نفوذ تأثیر هر یک از عوامل که گسترده تر باشد، شخصیت آدمی در همان جهت شکل می گیرد. در گام سوم باید ملاحظه نمود تربیتی که بتواند از جوانان شخصیتی متعادل و هماهنگ به وجود آورد چه ویژگی هایی داد؟ چنین تربیتی باید ناظر بر جنیه های متنوع وجود آدمی از جمله: تربیت بدنی (فیزیکی)، عاطفی، اجتماعی، عقلی (ذهنی) و اخلاقی (معنوی) باشد. جملات برگزیده ی کتاب نقش تربیت نوجوان در تعالی شخصیت وی: - سرنوشت خود را با افکارتان تعیین کنید. - ما همان گونه زندگی می کنیم که می اندیشیم. - آنچه به هستی انسان، کیفیتی خاص می بخشد، آزادی است. - جستجوی یک جوان در پی هویت، از برخی لحاظ همان جستجوی معنای زندگی است. - هدف برای جوان، همچون فانوس دریایی برای کشتی است که مانع غرق شدنش در دریای زندگی می شود.
در بخشی از کتاب نقش تربیت نوجوان در تعالی شخصیت وی می خوانیم:
"موریس دبس" که در زمینه روان شناسی بلوغ مطالعات و تحقیقات زیادی کرده است عقیده دارد که دست کم سه نوع دوستی در این دوران (اوایل جوانی) شکل می گیرد: 1. دوستی هایی که غالباً میان جوانان هم سن و هم جنس در محیط آموزشگاه یا محیط های شبانه روزی نظیر خوابگاه های دانشجویی شکل می گیرد و در بیشتر موارد یا به خاطر خدمتی است که یکی در حق دیگری در موقعیت خاص انجام داده است یا در نتیجه سلب اعتماد از یک دوست قدیمی به وجود می آید. این نوع دوستی ها با تقدیم هدیه و نشان دادن احساسات خالصانه به اوج می رسد و بیشتر این دوستان ترجیح می دهند که دوستانشان همواره متعلق و منحصر به خودشان باشد و دیگری در این ارتباط عاطفی مشارکتی نداشته باشد. 2. دوستی که بین جوان و نوجوان یا کودک به وجود می آید و مبتنی بر حمایت فرد از دوست خردسال است، در مورد این دوستی ها باید از نظر اخلاقی و روحی کاملاً احتیاط کرد. در غیر این صورت احتمال راه یافتن انحرافاتی از قبیل آلودگی جنسی به این دوستی ها وجود دارد و این زمانی است که بدآموزی های خانوادگی، مراقبت نکردن والدین و خلاء عاطفی کودک، نوجوان یا جوان زمینه را برای لغزش های اخلاقی فراهم می نماید. 3. دوستی که بین جوان و فردی که بزرگ تر از او به وجود می آید و دوست بزرگ تر به خاطر داشتن جاذبه های اجتماعی می تواند اعتماد جوان را به خود جلب کند که در بعضی موارد این دوستی به رابطه ای تنگاتنگ می انجامد. منزه بودن دوست بزرگ تر در این روابط و نظارت خانواده بر دوستی جوانان و نوجوانان ضرورتی انکارناپذیر است. جوانان در دوست گزینی همانند هر انتخاب دیگری نیازمند معیارهای روشن و قاطعی هستند.
