کتاب راهنمای نویسندگان مقتول نوشته عطا محمد و با ترجمه رضا کریم مجاور که توسط انتشارات افراز به چاپ رسیده است. در رمان «راهنمای نویسندگان مقتول» به دنبال این پرسش است که آیا آنچه زندگی میکند، من یا «نام» من است؟او برای بیان نظریههای فلسفی خود در این رمان، حوادث جنگ جهانی دوم را دستاویز قرار میدهد و با پیشکشیدن سرگذشت نویسندگان گمنام و ناشناختهای که در آن دوران به شکل مخفیانه و بدون نوشتن نام خود بر روی کتابشان به نگارش رمان میپردازند و آنها را در لابهلای کتابهای کتابفروشیها جا میگذارند، داستان خود را پیش میبرد و سرنوشت این نویسندگان و شخصیتها را با نویسندگان و شخصیتهای معاصر و مهاجر کُرد پیوند میزند.
کسی که در سال 399 پیش از میلاد مسیح، جام شوکران را نوشید، برای همیشه مُرد، اما «سقراط» هنوز هم در میان ما و با ما زندگی می کند. همچنان که ملاخدر در شهر استانبول می میرد و گورغریب می شود، ولی نالی تا امروز زنده است و چه بسا همین حالا در یکی از کوچه های استانبول، قهوه چی باشد و یا در ایستگاه قطار شهر کوچکی در آناتولی کار کند و به روی مسافران لبخند بزند. شاید تو هم روزی در یکی از ادارات دولتی با «مستوره ی کردستانی» برخورد کرده باشی و او تبسم کنان کارهایت را انجام داده باشد، تو اما او را نشناخته باشی.
شاید هم روزی در یکی از کافه های کوچک پاریس، پس از آوردن یک فنجان قهوه، لبخندزنان به کتاب کُردی لای دست هایت نگاه کرده و پرسیده باشد:«ببخشید، شما کُرد هستی؟» ولی تو نفهمیده ای که این خانم خدمتکار، مستوره ی کردستانی است ...