باقی از بزرگان شعر و ادب، و فلسفه و تصوّف، و از مشاهیر خوشنویسان نسخ و ثلث دوره صفوی است. این اثر شرحی است فلسفی عرفانی، با استناد به سخنان عرفا و استشهاد به اشعار شاعرانی چون مولانا جلال الدین بلخی، شیخ عطّار و شیخ محمود شبستری. این کتاب به دوازده موضوع مهم در نهج البلاغه، با نثر فارسی روان و آمیخته به عربی، پرداخته است. از دیگر آثار اوست: تفسیر قرآن کریم و شرح صحیفه سجّادیّه که همگی صیغه صوفیانه و عرفانی دارند. این کتاب جلد دوم از مجموعه دوجلدی کتاب منهاج الولایه فی شرح نهج البلاغه است.