مجموعه کتابهای اخلاق الاهی، مجموعه مباحث اخلاقی عرفانی استاد آیتالله العظمی مجتبی تهرانی است. دروس معنوی استاد از جنس اخلاق نظری و انتراعی رایج نیست و همچنین تعلیمات سلوکی ایشان با عرفان مسلکی نسبتی ندارد، دروس ایشان فراتر از بازگفت تقلیدی اخلاق فلسفی یونانیست.
مباحث استاد آمیزهای از اخلاق نبوی و عرفان علوی است که با اتکا به منطق اجتهاد، از زلال آیات و روایات برگرفته و با رعایت نیاز نسل امروز، سامان یافته و از جویبار لسان معظم له در کام تشنه طالبان سلوک فرو میریزد.
مجموعه مباحث چندین ساله اخلاقی و عرفانی استاد، از 2500 درس فراتر رفته و این کوثر جوشان همچنان در فیضان و جریان است.
مجموعه این مباحث اخلاقی به همت سازمان انتشارات پژوهشگاه فرهنگ و اندیشه اسلامی با عنوان «اخلاق الاهی »تدوین و انتشار یافته است. در جلد بیست و هشتم این اثر به پیوندها و حقوقها(بخش ششم_ پیوند با اهل ایمان) پرداخته شده است.
اقسام پیوند با اهل ایمان
برقرای پیوند با اهل ایمان شکلهای مختلفی دارد؛ همچنین نوع پیوند برقرار شده با ایشان و آنچه با آن پیوند میشود ممکن است گوناگون باشد از اینرو این پیوند را به اعتبار انواع و اشکال گوناگونش میتوان به اقسامی تقسیم کرد که عبارت است از:
الف: چیزی که به آن پیوند میشود
1-حق
رعایت حق هرکس، بهترین شکل برقرای پیوند با اوست. اهل ایمان به علت ارتباط برادری ایمانی با یکدیگر، حقوقی بر گردن هم دارند که رعایت آن حقوق نوعی از پیوند با ایشان است.
2_لطف(فراحق)
احسان به دیگری، اگر فراتر از حق او باشد، لطف نامیده میشود که نوعی پیوند با او به شمار میآید.
ب: شکل پیوند
1_ پیوند به جسم و جان
2_ پیوند به رفتار
3_ پیوند به ترک رفتار
ج: جایگاه پیوند
1_ پیوند درونی(قلبی)
2_ پیوند بیرونی(جوارحی)