کتاب تاریخ امیرالمومنین علیه السلام (جلد اول)، اثر عباس صفائیحائری، تلاشی است در نمایاندن گوشهای از ستمهایی که از همان آغاز بر علی (ع) روا داشته شد و با قلمی ساده و بیپیرایه پرده از توطئههای دشمنان با استناد به کتابهای اهل تسنّن و با تأکید بر روایات مخالفین برداشته و مظلومیت امیرالمؤمنین (ع) را برای آگاهی و هدایت آنان به تصویر کشیده است.
قصه پرغصه مظلومیت مولا علی (ع)، قصه «مظلومیت انسان» و «غربت اسلام» است. خانهنشینی او، تبیین «خانهنشینی قرآن» و «عزلت ایمان» است. با این مظلومیت و خانهنشینی فقط او نبود که از حق مسلّم خویش محروم ماند، بلکه همه تاریخ بشری از نعمت رهبری و حکومت او بیبهره شدند. با انتخاب این کتاب برای مطالعه، گامی برداریم برای شناخت بهتر و بیشتر مولایمان امیرالمؤمنین امام علی (ع)، باشد که این گام خاری شود در چشم دشمنان ایشان و خاندن پاکشان، انشاءالله.
گفتگوی عمر با ابن عباس
ابن ابیالحدید از أمالی ابوجعفر محمد بن حبیب، از ابن عباس نقل نموده است: ابن عباس گوید: روزی نزد عمر رفتم، گفت: ای پسر عباس! این مرد از بس مشغول به عبادت شده، او را ریاکار میشناسم. گفتم: چه کسی را میگویی؟ گفت: پسر عمویت علی(ع). گفتم: برای چه ریا کند؟ گفت: برای اینکه زمینه خلافت را برای خود فراهم آورد.
گفتم: او چه نیازی به این کار دارد؟ پیامبر خدا (ص) زمینه خلافت را برای او آماده کرد؛ ولی از او رو گردانیدند. گفت: او جوان و کم سن و سال بود. عرب سن او را کم شمردند؛ ولی فعلاً سن او کامل شده، مگر نمیدانی خدا هیچ پیامبری را پیش از چهل سال مبعوث ننمود؟ گفتم: مردمان با عقل همیشه او را کامل میدانند؛ ولکن در عین حال محروم میشناختند.
عمر گفت: به زودی او به خلافت میرسد؛ ولی پس از آنکه او را ضعیف شمرده و از او متفرق شوند، پس قدم او میلغزد و به حاجت خود نمیرسد، تو آن روز را خواهی دید و خواهی دانست که حق از اول با مهاجرین بود که او را از خلافت دور کردند. آ نگاه گفت: ای عبدالله! حرص موجب محرومیّت است، هر چه به دنیا بیشتر بچسبی از تو دور میشود.. .