کتاب «من مرد این خانهام» نوشته معصومه عطایی (مسیح عطایی) است که از سوی انتشارات ۲۷ بعثت وارد بازار نشر شده است. این کتاب تاریخ شفاهی زندگی بانو ایثارگر زهرا قیداری همسر شهید حسن نیکوقدم و خواهر شهید تورج قیداری است و زندگی این ۲ نفر در کنار زندگی زهرا میگذرد.
کتاب « من مرد این خانهام» به قلمی داستانی مجموعه فعالیت های اجتماعی و فرهنگی زهرا قیداری را در زمانه انقلاب 57 و جنگ تحمیلی و روزگار پسا جنگ به قلم تصویر می کشد. زهرا در مسیر زندگی همسر و برادرش را در جنگ تحمیلی از دست می دهد . او همچنین در این کتاب زندگی مشترک و چالش هایش را روایت می کند .دیده ها و شنیدهایش از جنگ و روزگاری که بر مردم منطقه جنگی گذشته است. او تا آخرین روزهای عمرش که در دوران کرونا به پایان رسید همچنان یک فعال اجتماعی پرتلاش بود و بصورت خودجوش در راه ارتقای فرهنگی زنان کوشا بود.
دو مرد چند بار صدایم کردند: «خواهر، خواهر»
رشته افکارم بریده شد، کمکم صدایشان را شنیدم.
«حالتون خوبه؟ کسی تو خونه نیست کمکتون کنه؟ دختری، پسری، کسی نیست؟ شما انگار حالتون مساعد نیستا.»
با خودم گفتم: «دختری؟ پسری؟ من کسیرو ندارم. باید روی پای خودم بایستم. باید گوش کنم ببینم اینا چی میگن». گفتم «دارم به حرفاتون گوش میدم، حالا من باید چکار کنم؟»
اشکهایم داشت دور چشمهایم سنگینی میکرد و بغض توی گلویم فریاد میکشید، اما جلوی آن دو مرد نمیتوانستم چیزی بگویم، «من مرد این خانه بودم!»