کتاب زوجدرمانی راه حل محور نوشته هاله زاهدیانارکی است که توسط نشر برگ و باد منتشر شده است.
زوج درمانی، راه چارهای است برای زوجهایی که نمیتوانند تعارضها و کشمکش های خود را به شیوهای مصالحت آمیز حل کنند؛ همچنین برای افرادی که میخواهند کیفیت رابطه زناشویی خود را بهبود بخشند، کاربرد دارد. مشارکت زوجها برای روشن شدن منشأ اختلافات و شفاف شدن موضوع در موفقیت درمانی حائز اهمیت است. در واقع باید نگاهی واقعبینانه برای درک مشکل داشته باشید نه به قصد پیروز شدن بر طرف مقابل. این شاخه از رواندرمانی رابطه، به زوجهایی پیشنهاد میشود که به دلیل عدم شناخت پیش از ازدواج و نداشتن انگیزههای ازدواج صحیح دچار سردی و عدم اعتماد در رابطه شدهاند.
زوجدرمانی راه حل محور، نه تنها برای کار با اشخاص (بزرگسالان، نوجوانان و خردسالان)، بلکه برای کار با زوجین، خانوادهها و گروهها نیز مناسب است. درمان راه حل محور معمولاً برای کار با کسانی که از مشکلات روانشناختی مانند: «اضطراب، افسردگی و اعتیاد» رنج میبرند موثر است، اما از این رویکرد میتوان برای کمک به مراجعانی که با درگیریها و دیگر مشکلات ارتباطی دست و پنجه نرم میکنند، استفاده کرد. این نوع درمان بر پایه رویکرد درمان کوتاهمدت که ابتدا در دهه هفتاد میلادی در موسسه پژوهشهای روانی پالو آلتو توسط گروهی از پژوهشگرانی که از روانپزشک آمریکایی میلتون اریکسون الهام گرفته بودند، بنا شده است. برخالف بیشتر نظریههای رواندرمانی که تمایل به تمرکز بر آنچه که درون اشخاص میگذرد دارند، درمان فشرده راه حل محور بر تعاملات توجه دارد؛ یعنی آنچه که میان افراد رخ میدهد. با توجه ریشه های روانشناسی تعاملی و نه روانشناسی فردی درمان راه حل محور، این رویکرد به ویژه برای کمک به مراجعانی که در زمینه مسائل مربوط به روابط خود با یکدیگر مشاجره می کنند مناسب است.
وجه تمایز زوج درمانی راه حل محور با دیگر روش های زوج درمانی چیست؟ برخلاف بسیاری از رویکردهای دیگر، این رویکرد نه بر هیچ یک از نظریههای روانشناختی یا ایدههای توضیحی بنا شده است و نه دربرگیرنده ایدههای از پیش تعبیر شده چگونگی حل مشکلات است. به جای آن چارچوبی برای انجام گفتگوهای مفید و سازنده ارائه میدهد که به احتمال زیاد به مراجعان کمک میکند تا منایع خود را بشناسند و راه حلهای منحصربهفرد خود را برای مشکلات منحصربهفرد خود پیدا کنند.
ابراز عواطف، بخشی از هوش هیجانی انسانها است. افرادی که هوش هیجانی بالایی دارند، در برقراری رابطه عاطفی بسیار قوی هستند. یکی از موارد برقراری رابطه عاطفی، ابراز عواطف است. هوش هیجانی، یک متغیر محیطی است و تحت تاثیر محیط پرورش پیدا میکند. اگر هرکدام از زوجین به دلایل خانوادگی، فرهنگی و شخصیتی این را نیاموخته باشد، میتواند در جهت کسب این مهارت قدم بردارد و آن را یاد بگیرد. ابراز عاطفه را میتوان به شکل ابعاد مختلف کلامی و زبان بدن آموخت و در زندگی به کار برد. بعضی از افراد به زبان بدن خود در حین صحبت آگاه نیستند و این در حالی است که میتواند تاثیر بسیار زیادی در رابطه داشته باشد.