کتاب این صدای دماغ کی بود؟ pdf

معرفی کتاب این صدای دماغ کی بود؟

کتاب این صدای دماغ کی بود؟ نوشته سوسن طاقدیس داستان ماجراجویی حسنی به دنبال دزد در یک نیمه شب تاریک است. صدیقه شاهوردی شهرکی برای کتاب این صدای دماغ کی بود؟ تصاویر زیبایی آفریده است. کتاب این صدای دماغ کی بود؟ یک داستان بامزه و جذاب برای کودکان است.

 داستان ماجراجویی حسنی به دنبال دزد، آن هم در یک شب تاریک! بگذارید قصه را از اول برایتان تعریف کنم. یک شب که هوا خیلی خوب بود و ستاره ها در آسمان می درخشیدند، حسنی و مادر و مادربزرگش، رختخوابشان را برداشتند و به ایوان رفتند. آن ها رختخوابشان را در ایوان پهن کردند و آماده شدند تا بخواند. حسنی این طرف ایوان خوابید، مادرش آن طرف ایوان، مادر بزرگ هم وسط ایوان خوابید. آن ها در خواب ناز بودند که ناگهان مادربزرگ حسنی صدایی شنید و بلند شد! او فریاد زد: «دزد! دزد! آهااااااای! دزد...!»

درباره سوسن طاقدیس نویسنده کتاب این صدای دماغ کی بود؟

سوسن طاقدیس نویسنده کتاب های کودک و نوجوان در ۱۷ بهمن ۱۳۳۸ در شیراز به دنیا آمد. او فعالیت داستان نویسی حرفه ای را با نوشتن داستان «بابای من دزد بود» در کیهان بچه ها آغاز کرد. سوسن طاقدیس آثار بسیاری را برای کودکان خلق کرد و جوایز زیادی را هم از آن خود کرد. از جمله عنوان برگزیده بیست و سومین دوره کتاب سال ایران برای کتاب قدم یازدهم و همچنین دریافت جایزه پروین اعتصامی برای بهترین کتاب کودک و نوجوان برای کتاب شما یک دماغ زرد ندیدید؟ در سال ۱۳۸۵. سوسن طاقدیس در ۵ اردیبهشت ۱۳۹۹ بر اثر بیماری قلبی درگذشت.

گزیده کتاب این صدای دماغ کی بود؟ 

یکدفعه حسنی با دادوبیداد مادربزرگ از خواب پرید. مادربزرگ داد می کشید: «دزد!... دزد. آهای دزد!» مادر هم که از خواب پریده بود، عینکش را به چشمش زد و بلند شد و داد کشید: «حسنی بدو!... دزد ... دزد.» حسنی از جا بلند شد، با عجله یک دور دور حیاط دوید و برگشت و گفت: «کو ... کجا بود؟»

مادربزرگ گفت: «خودم صدای پایش را شنیدم که یواش یواش از اینجا رد شد.» حسنی گفت: «مادربزرگ، تو که گوش هایت سنگین است و خوب نمی شنوی، چطوری صداش را شنیدی؟» مادر حسنی داد کشید: «حسنی! یکی به دو نکن! من هم سایه اش را دیدم.»

حسنی زد زیر خنده و گفت: «ننه جان، تو هم که عینک به چشمت نبود. چطوری دیدی؟» مادر و مادربزرگ با هم داد کشیدند: «الهی بگوییم چه بشوی حسنی! ما دیدیم و شنیدیم.» حسنی هم گفت: «نخیر! خیال کردید.»