کتاب قابلمه را فراموش کن! (جلد دوم) pdf

معرفی کتاب قابلمه را فراموش کن! (جلد دوم)

قابلمه را فراموش کن! (جلد دوم) به قلم سید ماشاء الله فرخنده، به صورت دقیق و موشکافانه روش صحیح خام خواری برای افراد با بیماری های مختلف را مورد مطالعه و بررسی قرار می دهد.

در جلد اول این کتاب به طور کلی رئوس مطالب و فلسفه تغذیه بیولوژی انسان توضیح داده شده است. این جلد به شما نکاتی را یادآوری می کند که در جلد پیش به صورت جزئی به آن پرداخته نشد و تنها به طور عمومی به همه پیشنهاد شد که اگر می خواهید سالم شوید، خام خواری کنید. اما در این جلد به طور اصولی به شما توضیح داده می شود تا بتوانید در این دنیای پر از اطلاعات غلط، بر کج فهمی ها و تفسیرهای نادرست بیشتر غلبه کنید و از اطلاعاتی که در اختیار دارید، نهایت استفاده را ببرید.

طرح این موضوع که برای همه انسان ها، برنامه یا روش تغذیه ی یکسانی وجود دارد که با دنبال کردن آن همه می توانند سالم شوند، ادعایی بی پایه و اساس و دور از واقعیت است. نتیجه تحقیقات در خصوص تغذیه انسان، نشان داده که در قرن حاضر نمی شود یک نوع تغذیه را به همه توصیه کرد، بلکه خرد طبیعی هر کس باید با هشیاری جسمی خود، آگاهانه از میان طیف گسترده مواد غذایی شناخته شده، مناسب ترین و بهترین ها را برای خود انتخاب کرده و مصرف کند.

وقتی کسی  کتاب قابلمه را فراموش کن! (جلد دوم) را مطالعه می کند و تصمیم می گیرد که طبق رهنمودهای آن از خوردن غذاهای پخته پرهیز کرده و فقط با مواد خام تغذیه کند، پس از مدتی که از ماه عسل با مواد خام سپری می شود، سروکله یک سری مشکلات پیدا می شود که برخی فکر می کنند در اثر خوردن مواد خامی است که شخص طبق تجویز این کتاب آن ها را مصرف کرده است. اما این کتاب قصد دارد به شما بگوید درست است که انسان موجودی میوه خوار است، اما همه افراد نمی توانند از تمام میوه ها استفاده کنند.

میوه خواری یک هنر فراموش شده است. در طی قرن ها که انسان خود را از قوانین طبیعت و تغذیه طبیعی جدا کرده، دچار تحولات ارگانیکی و آنزیمی شده است و به همین علت برخی به هضم و جذب مواد قندی و اسیدهای موجود در میوه ها، قادر نیستند و باید سال ها بدن خود را از سلول های تغییر شکل داده، پاک کنند تا بتوانند با میوه تغذیه کنند.

گزیده کتاب قابلمه را فراموش کن! (جلد دوم)

هیچ داروی درمان کننده ای برای هیچ کدام از بیماری های ما وجود ندارد و فقط داروهایی را شناسایی کرده ایم که به وسیله آن ها توانسته ایم عصب اندام های متفاوت را بی حس کنیم، به همین دلیل است که وقتی بدن با انرژی ذخیره شده، این داروهای سمی را خنثی کرده و از بدن بیرون می کند، دوباره سروکله بیماری پیدا می شود.

من هم مثل هر بیماری، سال ها ندانسته موش آزمایشگاهی کلیسای پزشکی بودم و حالا وقتی فکر می کنم، متعجب می شوم که چگونه در قرن بیست و یکم تا این اندازه ناآگاه و بی خبر از قانون زندگی روزگار می گذرانیم و نسبت به خود، طبیعت، زندگی، خدا و هستی کوچک ترین شناختی نداریم. خانم ها مشکل پروستات ندارند اما به مشکلات و بیماری های دستگاه تولید مثل مبتلا می شوند. علت ابتلای آن ها به این بیماری ها مصرف قرص های ضد حاملگی است که سال ها استفاده کرده اند.

می گویند قبیله مایاها پنج هزار سال پیش به علتی که مشخص نیست منقرض شدند و بعضی از دانشمندان معتقدند که ما انسان ها مدت پنج هزار سال است که دچار فراموشی و فقدان توانایی دسترسی به خرد طبیعت شده ایم. شاید کسی بگوید که چرا و چگونه ما دچار این فراموشی شده ایم. جواب این سؤال ساده است و هر کس می تواند به خود رجوع کند تا عمق این فراموشی را دریابد.

آیا شما خواننده عزیزی که این کتاب را می خوانی دارای آرامش درونی هستی؟ یا مثل همه ما دائم از یک چاله فکری به چاله دیگری می افتی و لحظه ای آرامش نداری و در فکرهای گذشته هستی؟ یا به آینده موهومی فکر می کنی که اگر هم پیش آید در این لحظه که همیشه این لحظه است به وقوع می پیوندد و تو از این لحظه بی خبری؟