دیـن اسـلام بـا ابعـاد قانونگـذاری اش، سـعادت دنیـوی را پیـش از سـعادت اخروی تضمین می کند و قانونگذاری زکات از جمله آن ابعاد است. قانونگذاری زکات در راسـتای ایجـاد برابـری در زندگـی اقتصـادی مـردم، اسـتحکام بخشـیدن دارایی ثروتمندان و رفع نیازهای تهیدسـتان صورت گرفته اسـت. ا گر ثروتمندان زکات اموالشـان را بپردازنـد، هیـچ نیازمنـدی در جامعـه اسـلامی باقـی نمی مانـد و حتمـا ثروتمنـدان نیـز در امنیـت کامـل بـه سـر خواهنـد بـرد؛زیـرا ا گر مـردم حقوق تهیدسـتان را پرداخت کنند، بر اسـاس روایات فراوانی که در این باب وجود دارد، بـا برکـت و نیکویـی زندگـی خواهنـد نمود.
در میان مسلمانان نسبت به وجوب زکات، بر هر مکلفی که همه شرایط مربوط به آن را داشته باشد، هیچ اشکال و اختلافی وجود ندارد؛ بلکه میتوان گفت زکات در همه ادیان پیش ازاسلالم نیز وجود داشته است. همانگونه که قرآن کریم نیز از آن سخن گفته و در چندین آیه زکات را همراه با نماز آورده است که این نشان از عنایت و توجه فراوان قرآن کریم به جایگاه زکات دارد. روایات درباره زکات، پیوستگی و حتی تواتر دارند و در برخی از این روایات، زکات به اندازه نماز و روزه از بنیان های اسلام شمرده شده است؛ بنابراین زکات از ضروریات دین است.