ﺷﮑﺴﺖﻫﺎی ﭘﯽدرپی واﻟﺪﯾﻦ در ﮐﻮدﮐﯽ و ﺗﮑﺮار آن ﺷﮑﺴﺖﻫﺎ در ﺑﺰرﮔﺴﺎﻟﯽ ﻋﻤﻮم واﻟﺪﯾﻦ را ﺑﻪ اﯾﻦ ﺑﺎور رﺳﺎﻧﺪه ﮐﻪ ﺑﺎ ﻣﺎﻧﻊ ﺷﺪن در ﻣﻘﺎﺑﻞ ﺷﮑﺴﺖﻫﺎی ﮐﻮدﮐﺎنﺷﺎن آﯾﻨﺪهی ﺑﯽﺷﮑﺴﺘﯽ را در ﺑﺰرﮔﺴﺎﻟﯽ ﺑﺮای آنﻫﺎ رﻗﻢ ﻣﯽزﻧﻨﺪ. ﻏﺎﻓﻞ از اﯾﻦ ﮐﻪ آﺷﻨﺎ ﺑﻮدن ﺑﺎ ﻃﻌﻢ ﺷﮑﺴﺖ ﺑﻪ اﻧﺪازهی اﻋﺘﻤﺎد ﺑﻪ ﻧﻔﺲ ﻧﺎﺷﯽ از ﻣﻮﻓﻘﯿﺖ ﺿﺮوری اﺳﺖ.
کتاب کودکم از شکست نترس به ما میگوید به جای اینکه با مانع ﺷﮑﺴﺖ ﮐﻮدﮐﺎن ﺷﺪن، ﺗﺮﺳﯿﺪن از آن را به آنها آﻣﻮزش دﻫﯿﻢ، ﻣﯽﺗﻮاﻧﯿﻢ ﮐﻤﮏ ﮐﻨﯿﻢ ﺗﺎ ﻓﺮﺻﺖ ﯾﺎدﮔﯿﺮی ﮐﻪ در آن اﺳﺖ را ﺑﺒﯿﻨﻨﺪ.
ﺑﻪ ﮐﻮدﮐﺎن ﻃﻌﻢ ﺷﮑﺴﺖ ﺧﻮردن را ﻫﻢ ﺑﯿﺎﻣﻮزﯾﺪ
ﺷﮑﺴﺖ ﺧﻮردن در ﻣﻘﺎﺑﻞ ﮐﻮدﮐﺎن ﺑﺮای اﯾﻦ ﮐﻪ دلﺷﺎن ﻧﺸﮑﻨﺪ ﻣﯽﺗﻮاﻧﺪ ﮐﺎری از ﺳﺮ دلسوزی ﺑﺎﺷﺪ و ﻫﻤﯿﺸﻪ ﺗﺄﮐﯿﺪ ﺷﺪه اﺳﺖ ﮐﻪ واﻟﺪﯾﻦ از ﮐﻮدﮐﺎن ﺷﮑﺴﺖ ﺑﺨﻮرﻧﺪ. ﮐﻮدﮐﺎﻧﯽ ﮐﻪ در ﺑﺎزی ﺑﺎ ﻫﻤﺴﺎﻻن و واﻟﺪﯾﻦ ﺧﻮد دوﺳﺖ دارﻧﺪ، ﻫﻤﯿﺸﻪ ﺑﺮﻧﺪه ﺑﺎﺷﻨﺪ، ﻫﯿﭻﮔﺎه آﻣﺎدﮔﯽ ﭘﺬﯾﺮش ﺷﮑﺴﺖ را ﭘﯿﺪا ﻧﺨﻮاﻫﻨﺪ ﮐﺮد و ﺗﺤﻤﻞ واﻗﻌﯿﺖ ﺑﺮایﺷﺎن ﺳﺨﺖ و ﺗﻠﺦ ﻣﯽﺷﻮد. ﺑﺮﺧﯽ ﮐﻮدﮐﺎن ﻫﻨﮕﺎم ﺑﺎزیﮐﺮدن اﮔﺮ ﺑﺮﻧﺪه ﻧﺸﻮﻧﺪ ﻧﺎراﺣﺖ و ﻋﺼﺒﺎﻧﯽ ﻣﯽﺷﻮﻧﺪ و واﻟﺪﯾﻦ آﻧﺎن ﮐﻪ ﻧﻤﯽﺧﻮاﻫﻨﺪ ﯾﺎ ﻧﻤﯽﺗﻮاﻧﻨﺪ ﻧﺎراﺣﺘﯽ ﻓﺮزﻧﺪﺷﺎن را ﺗﺤﻤﻞ ﮐﻨﻨﺪ، ﺗﺮﺗﯿﺒﯽ ﻣﯽدﻫﻨﺪ ﮐﻪ ﮐﻮدﮐﺎنﺷﺎن ﺑﺮﻧﺪه ﺷﻮﻧﺪ. ﮔﺎﻫﯽ اوﻗﺎت ﻫﻢ واﻟﺪﯾﻦ ﺑﻪ دﻟﯿﻞ آن ﮐﻪ ﺣﻮﺻﻠﻪ ﯾﮏ ﺑﺎزی ﻃﻮﻻﻧﯽ ﺑﺎ ﻓﺮزﻧﺪﺷﺎن را ﻧﺪارﻧﺪ، ﺗﺮﺟﯿﺢ ﻣﯽدﻫﻨﺪ ﻃﻮری ﺑﺎزی ﮐﻨﻨﺪ ﮐﻪ ﮐﻮدکﺷﺎن ﺑﺮﻧﺪه ﺷﻮد و زودﺗﺮ ﺑﻪ ﺑﺎزی ﺧﺎﺗﻤﻪ ﺑﺪﻫﻨﺪ.در ﺣﺎﻟﯽ ﮐﻪ اﯾﻦ ﯾﮏ اﺳﺘﺮاﺗﮋی ﺑﺮد اﺳﺖ ﺗﺎ ﺑﺎزی ﺳﺮﯾﻊﺗﺮ ﺑﻪ ﭘﺎﯾﺎن ﺑﺮﺳﺪ، اﻣﺎ راﻫﯽ ﻧﯿﺴﺖ ﮐﻪ ﺑﺘﻮاﻧﺪ ﺑﻪ ﻓﺮزﻧﺪان ﮐﻤﮏ ﮐﻨﺪ ﺗﺎ ﻣﻬﺎرتﻫﺎی ﺧﻮد را در ﺗﺼﻤﯿﻢﮔﯿﺮیﻫﺎی ﻣﻬﻢ ﮔﺴﺘﺮش دﻫﻨﺪ.