کتاب «دنیای شیرین ناتمام» نوشتهٔ دیدیه کالوت و ترجمهٔ مریم تیموری است که نشر مهرستان آن را منتشر کرده است. این کتاب دربارهٔ مهارتهای ارتباط با کودکان زیر هفت سال است.
کودکی دنیای شیرین ناتمامی است که در تمام عمر، خاطرههایش در کولهبار یاد آدمی باقی میماند. این خاطرهها هریکشان رنگی دارند و گوشهای از تابلوی ذهن آدمیزاد را رنگآمیزی میکنند. عوامل متعددی در شکلگیری این خاطرهها، چه تلخ و چه شیرین، مؤثرند. والدین و مربیان باید بهعنوان کسانی که نقشی اساسی در تربیت کودکان دارند به آن عوامل واقف باشند. یکی از این عوامل، ارتباط با کودکان ازطریق بازی است که به شناخت اصول ارتباطی با کودکان خردسال نیازمند است.
«دنیای شیرین ناتمام» عنوان کتابی است که مخاطب ویژۀ آن والدین و مربیان هستند. از جمله موضوعاتی که در این کتاب به آنها اشاره شده، عبارت است از: شناخت و درک صحیح تواناییهای کودکان، تعامل و ارتباط صحیح با کودکان، همکاری و مشارکت با کودکان، نحوۀ ارتباطگیری با کودکان ازطریق بازی و ارتباط با کودکان در محیطهای اجتماعی.
کتاب «دنیای شیرین ناتمام» به سؤالات زیر پاسخ میدهد:
کتاب در سه فصل نوشته شده است؛ فصل اول، مهمترین اصولی بیان شده که پدران و مادران و مربیان باید برای تعامل با کودکان ۱/۵ تا ۴ سال سال به آنها توجه کنند. در فصل دوم، به نقش والدین در برقراری ارتباط با کودکان از طریق بازی و نقش بازی در برقراری رابطه با
کودکان پرداخته است. در فصل سوم؛ به موضوع نحوه ارتباط با کودکان در محیطهای مختلف مانند خانه، مهمانی، گردش، مسافرت و...پرداخته و مهارتهای مناسبی را در این خصوص به پدران و مادران و مربیان آموزش میدهد.
جدول رشد کودکان تا حدودی اطلاعات لازم دربارۀ تواناییهای کودکان را در اختیار والدین قرار میدهد؛ اما خطر استفاده از چنین جدولهایی این است که والدین را به دنیای نگرانکنندۀ برچسب زدن به کودکان و مقایسهکردن آنان با یکدیگر میکشانند و والدین دربارۀ تواناییهای کودکان مختلف و عادی یا غیرعادی بودن آنها اظهارنظر خواهند کرد؛ غافل از آنکه برای کودکان همۀ فعالیتها، اعم از سرگرمشدن با اسباببازی، نقاشیکشیدن، لباسپوشیدن، دستشوییرفتن، خوردن و حتی حرفزدن، جنبۀ بازی دارند. همین بازیهاست که به آنان مجال خودسازی و پیشرفت میدهند؛ بنابراین والدین میتوانند قوانین این بازیها را مطابق میل و خواستۀ کودکان تغییر دهند تا کنجکاوی و حس اکتشاف را در آنان تحریک کرده و موجب نشاط و شادی آنان شوند.